[BTS] Yes, Because I'm Queen!!! HOPEMIN

YBIQ--JIMIN Home Alone

หลังจากเกิดเหตุการณ์ซวยซ้ำซวยซ้อนของผมแล้ว โฮซอกฮยองก็พาผมมาหาไอ้แทอย่างปลอดภัย กูบอกเลยว่าเข็ด ต่อไปนี้จะไม่เล่นอะไรอย่างนี้อีกแล้ว แต่จะเล่นอย่างอื่นแทนนะ ก็พี่แกยังไม่จบอ่ะผมรู้ ผมควรจะทำอะไรที่มันรอบคอบกว่านี้อย่างเช่นการสกินชิพกับโฮซอกฮยองนะ...ว่ามั้ย เพราะว่าถึงพี่แกจะโกรธแต่ก็ทำอะไรผมไม่ได้หรอก ผมเชื่ออย่างนั้น...

"ไปนานจังวะจีม เอ๊ะ!! ทำไมปากมึงแตกอ่ะ ดูบวมๆด้วย มึงไปจูบกับใครมาไหนตอบกูดิ๊!!" เอาแล้วไง...แล้วกูจะตอบยังไงดีล่ะทีนี้ ผมหันไปหาโฮซอกฮยองอย่างไม่รู้จะทำยังไงดี

"จีมินโดนลวนลาม"

"ห้ะ!! ใครลวนลามอ่ะพี่" ไอ้พูดแล้วจับตัวผมหมุนไปซ้ายทีขวาที เรียกได้ว่า 360 องศา

"รุ่นพี่ แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...//ไม่เป็นอะไรล่ะพี่!! นี่เพื่อนผมนะ!!" ยังไม่ทันที่โฮซอกฮยองพูดจบ ไอ้แทก็แทรกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว บอกกูทีว่ามึงเป็นเพื่อน ไม่ใช่พ่อ แล้วก็เลิกหมุนเถอะ กูเวียนหัวววว

"แทไม่รู้อะไร...//อะไรเล่า!!" อีสัส ฟังฮยองแกพูดให้จบแล้วเลิกจับกูเหวี่ยงสักที ขอล่ะเพื่อน...

"ก็พอพี่เข้าไปชกหน้ามันปุ๊บ...สักพัก" อืม...พูดให้มันลุ้นทำไมล่ะสัส บอกว่ากูอ้วกรดหัวแม่งก็จบละ

"กูอ้วกรดหัวพี่เขา" กูพูดเองก็ได้ เรื่องเยอะจริงๆ พูดจบไอ้แทก็ทำหน้าตกตะลึงอย่างกะเห็นผี กูแค่อ้วกป้ะ มึงอย่าเวอร์

"กูไม่ได้ฆ่าแม่พี่เขา มึงไม่ต้องทำหน้าขนาดนั้นก็ได้"

"ก็กูอึ้งอ่ะ มึงโดนพี่เขาจูบ แล้วมึงก็อ้วกรดหัวพี่แม่งเลยอ่ะนะ"

"เออ"
.
.
.
.
.
.
.
.
"มึงแม่งโคตรเจ๋งอ่ะ!! จอลรอมากมึง ไอ้เหี้ยแม่งคนจริง" กูก็คนอยู่แล้วนะ หรือที่ผ่านมามึงเห็นกูเป็นเทวดารึไง

"พอเถอะ กูว่าขึ้นตึกได้ละ แม่งจะหมดเวลาพักอยู่แล้วเนี่ย" ผมพูดพลางมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังโรงอาหาร