Sabah gözlerimi alarmın sesiyle açtım.Yatağımdan kalkıp lavaboya gittim.İşlerimi hallettikten sonra okul üstlerimi giyip aşşağıya indim.
Beni beklemeden kahvaltıya başlamışlardı bile.
"Günaydın."dedikten sonra sandalyeyi çekip yerime oturdum.
Aradan biraz zaman geçtikten sonra babam"Kızım bugün okula tek gidebilir misin?"diye sordu.
Normalde babam tek başıma bir yere göndermezdi ama.
"Gidebilirim de niye ki?" diye sordum.Liseye başladığımdan belli yani iki senedir, yaklaşık olarak iki üç kez okula tek gitmişimdir.
"Bugün acil bir toplantım var senden önce çıkıcam.Şoförde benimle gelecek."dedi babam.
Kafamı"Tamam."der gibi salladım.
Kahvaltımı yaptıktan sonra saate baktım.Okulum biraz uzaktaydı.O yüzden normalde çıktığım saatten biraz daha erken çıkmaya karar verdim.
Annemi öpüp evden çıktım.Yolda yürürken telefonum çaldı."Efendim." dedim arayan Melis'ti.
Melis benim küçüklüğümden belli en yakın arkadaşım.Kardeş gibi büyüdük.Ailelerimiz felan hep bir aradaydı.
"Niye gelmedin okula hâla?"diye sordu Melis.
"Yürüyerek geliyorum bugün okula.Az kaldı zaten."dedim.Sonra telefonu kapattım.
Biraz daha yürüdükten sonra okulun önüne geldim.Kapıdan içeriye girdiğimde herkes bana bakıyodu.Hızlı adımlarla binaya girdim.
Sınıfıma girene kadar bütün bakışları üzerimde hissettim.Sınıfa girdiğimde Melis koşarak yanıma geldi.
"Mira dün ne oldu?"dedi.Gözleri ağlayacakmış gibi duruyodu.Yüzünde korkudan başka hiç bir yüz ifadesi yoktu.
Melis'e cevap vermeden sınıfa baktım.Bütün sınıf Melis'le beni dinliyolardı.
Ben de korktum.Kötü bir şey olmuş olmalıydı.
Korkuyla"Ne olmuş?"dedim.Melis kolumdan hızlıca tutup kapıya doğru çekti.
Kapıdan çıkarken yine herkes bize bakıyodu.Artık gerçekten meraklanmıştım.Ne olduğunu ben hariç herkes biliyodu resmen.
Melis kolumu bırakıp kütüphanenin kapısını açtı.
"Dün Berk'le barda öpüştün mü?"diye sordu merak dolu gözlerle.
Berk Melis'in sevgilisiydi.Ve Berk'le çok fazla samimi bile değildim.Aynı ortamda bile bulunmuyoduk diyebilirim.
"Ne diyosun Melis sen?"
"Diyorum ki dün Berk'le öpüştün mü?"
Melis benim en yakın arkadaşım olmasına rağmen böyle bir şey düşünmesi çok saçmaydı.
"Melis öyle bir şey yok.Böyle bir şeyin olması mümkün değil.Dün bütün gün evdeydim ben."
"Nasıl evdeydin ya?"
"Ya kızım evdeydim işte.Güvenmiyo musun bana?"
"Güvenle alakası yok.Biliyosun dün bara gidebilirim demiştin.Ve sen sarhoşken ne yaptığını bilmiyosun.Belki öyle bir şeydir diye düşündüm."
"Dün bara felan gitmedim.Bütün gün evdeydim.Ailemle vakit geçirdim.İspatlayabilirim."
"Gerek yok sana güveniyorum Mira"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANDIRMA KENDİNİ!
Teen Fiction"-mış gibi..."yaptım ben hep. Güçlüymüş gibi. Canı hiç yanmazmış gibi. Yaşıyormuş gibi..
