Everyone against me

Ik zit in de tuin, op het plaatsje waar ik altijd zit om tot rust te komen. Onze tuin is supergroot met heel veel bomen, maar 1 boom is de mooiste en daar zit ik nu onder, met mijn rug tegen de stam. Ik sluit mijn ogen en probeer even mijn uiteenlopende gedachten op een rijtje te zetten...

Gisteren was het mijn verjaardag, 17 was ik geworden. Mijn vrienden hadden me uitgenodigd in een grote fuifzaal met honderden, misschien wel duizenden mensen. En waarom? Ze wisten toch dat ik dat vreselijk vond… Ze waren met een groepje van vijf. Ik, Hanne(mijn beste vriendin), Lore, Jorg en Steven. 'Een paar drankjes en je vergeet deze avond nooit meer! Of misschien net wel…' lachte Hanne die al half zat was. Ik deed maar alsof ik het grappig vond, maar eigenlijk had ik hier helemaal geen zin in. Uiteindelijk was het hen toch gelukt om me dronken te krijgen, en inderdaad, ik kon me niet veel meer herinneren over mijn 17de verjaardag. De zonnige zomerdagen waren voorbij, het was volop school en de lucht was grijs. Die periode, de langste van het jaar, haatte ik. Ik werd er altijd zo depressief van. Er zat nog een beetje zomergevoel in me, want het was nog maar net voorbij, ik mis de zon... 'Kom je even?' hoorde ik mijn moeder vanuit de verte roepen. Een beetje wazig keer ik om me heen, uit m'n gedachten getrokken. Geïrriteerd stond ik op en liep ik naar de keuken, waarschijnlijk gingen we eten.

Toen ik binnen kwam rook ik geen eten, maar zag ik wel koffers staan. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Ik en je vader gaan twee weekjes naar het buitenland, het is voor z'n werk' zei m'n moeder. 'En waarom weet ik daar niets van?' vroeg ik nietwetend. 'Ik heb het je vorige week zondag nog verteld, je moet echt wat minder dromen en meer opletten! 'Wat moet ik dan eten?' vroeg ik met een zucht. 'Er staan nog pizza's in de diepvriezer en ik heb geld op je nachtkastje gelegd, we vertrekken nu, de taxi is er al' ze gaven me snel een kus en vertrokken.  

Normaal vind ik het helemaal niet erg om hier alleen te zijn, ze laten trouwens altijd veel te veel geld achter voor mij. Dan kan ik doen wat ik wil, zonder enige opmerking. Maar deze keer zat het me niet lekker. Ik voelde me al een tijdje niet meer mezelf. Ik had weinig energie en kon me totaal niet meer concentreren op school. Mijn gedachten gingen alle kanten op en ik leek er geen controle over te hebben. Ik had me al vaker zo gevoeld, maar nog nooit was het zo intens. Ik wist dat er een slechte periode voor de deur stond. En ik was bang, bang van mezelf.