Ve Sen Geldin

VSG-1. Bölüm "Güzelim"

Bu kitap 06.03.2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.

Multimedia: Seray

Uzayı bilmem ama kalbinde hayat yok. Aşk yeşermez, duygu geçmez... mutluluğu bağlasan durmaz.
Merhaba tanımlanamayan cisim.
Ben insan.

1. Bölüm

"Seraay hadi kalk kızıım." Eveet sabah alarmımızda çalmaya başladığına göre kalkabiliriz. Peki bu, bu kadar kolay oluyor mu? Tabii ki de hayır. Şu okul denen noled şeyi kim icat ettiyse... Neyse tamam, sakinim. En iyisi mükemmel yöntemim: Yataktan kendini at, yuvarlanarak ve sürüklenerek tuvalete git.

Aahhh beliim! "Anne ölüyom anne, mezarıma 'yataktan düşerek öldü' yazdır anneeğğ. "Anne niye gelmiyon? Of of ne var da yataktan atlıyosam. Neyse sakinim.

Yavaş yavaş tuvalete gittim. Sıcak bir duş iyi gelebilir belki. Oh be sıcak su kaslarımı gevşetti. Hemen banyoda üstümü giyinip odama gittim. Neeeee!? 08:45 mi? Evet arkadaşlar okulun ilk gününe an itibariyle geç kalmış bulunmaktayım. Allah'ım bir de ilk ders Ahmet Hocaya. Yine başlayacak:
-"Niye geç kalıyorsun Seray?"
-"Bu sene çok önemli, 12. Sınıfın temeli ama sen dersleri dikkate almıyorsun Seray?"
-" Bir daha geç gelirsen seni derse almayacağım Seray!"
Seray da Seray. Neyse tamam, okulun ilk gününe sinirli olarak başlamak istemeyiz değil mi?

Ohooo ben bunları düşünürken saat 09:00 olmuş ya!! Hayır yani şu okul denilen noled şey 12' de başlayıp 1-2' de bitse n'olurdu? Allah'tan evim okula yürüme mesafesiyle 10 dakika.

Hemen çantamı alıp kapıya çıktım ve Vanslarımı giyip apartmandan çıktım. Daha kahvaltı bile yapmamıştım ki. Amaaan olsundu kahvaltı yapmayı sevmezdim ki zaten.
-------------------------------------------
Bizim sınıf derse gireli tamı tamına 12 dakika olmuştu. Girsem mi? Girmesem mi? Tamam ya giriyorum. Elimi kapının kulpuna koydum ve yavaş yavaş açtım...dırırıım! Tam ben girdiğim sırada hoca defteri yazmış ve imzalıyordu. Zaten bende şans olsa...neyse.

"Geç kaldığım için özür dilerim hocam, geçebilir miyim?" Ben beklenti içinde Ahmet hocaya bakarken o gözlerini devirdi ve artık klişeleşmiş sözünü söyledi. "Seray Allah aşkına bugün okulun ilk günü geç kalınır mı kızım? Geç hadi geç bir daha geç gelirsen seni derse almayacağım. " hah ben demedim mi?

Ben yerime geçmeye hazırlanırken en arka sıradan bir ses geldi.

" Ne zamandan beri geç gelenler derse alınır oldu hoca?" Ya bu çocuğa ne oluyos-!! What? Bu insan mı ya? Böyle bir yakışıklılık, böyle bir sempatiklik, böyle bir tatl- n'oluyo bana ya? Ayrıca asıl konumuza dönelim. Bu çocuk hangi hakla benim - daha doğrusu hocanın- işine karışabiliyor ki?

" Ya sen kim oluyorsun da benim işime karışıyorsun ha? " dedim düşüncelerimi nazikçe (!) dile getirerek. " Ben bu okulun s-" daha manda kafalı cümlesini bitiremeden Ahmet Hoca atıldı lafa.

"Poyraz, Seray tamam. Seray sen de saygılı davran arkadaşına" Ne saygı davranıcam ben bu manda kafalıya bee! Tabii bunları dıştan söylemek yemedi.

'Hı, tamam' gibi mırıltılar çıkararak yerime geçiyordum ki sınıfın malı Ayşen' in yerime oturmuş olduğunu görmemle kan beynime sıçradı. Benim yerim orası! Hemde peteğin yanında ve cam kenarı! Boru mu lan? " Ya sen hangi akla hizmet benim yerime oturuyosun ha?" diye bağırmamla hoca dahil herkes yerinden sıçradı.