+Hadi evlat !! Dayan.
Sürüklendiğimi hissediyordum.Kulağım çınlıyordu.Gözlerim
kapalıydı.Açamıyordum.
+Dinle beni.Tek başına kimse hayatta kalamaz.Beni duyuyormusun ?
+Sana ihtiyacım var evlat.Dayanmalısın.
Kulağıma insanlarım bağrışmaları ve çığlıkları geliyordu.
-Jon dayanamıyorum.
Boğazımdaki açığı hissedebiliyordum.Sargı boğazıma
her dokunduğunda acıtıyordu.Ayağımda ağırıyordu.Yaralanmış
olmalı.
+Şurda bir motor var.
-Etraf çok soğuk.Üşüyorum.
*Uzaklaşın benden sizi yamyamlar !!
+Heeyy !
+Orada öyle dikili durma gel yardım et.
*Üzgünüm dostum.Kaçmam gerek.
Jon cebimden silahımı alıyordu.
+O motora binme !
+Seni uyarıyorum ! Elimde silah var.
*Beni vuracaksan şimdi vur yoksa motoru alacağım.
*Aaaahhh.Seni aşşağılık yamyam.
+Motoru alamadı.Birtanesi onu yemekle meşgul.Dayan evlat.
Jon un söylediklerini daha zor duyuyordum.Kulağım çınlamıyordu.Ama birşeyde duyamıyordum.
Jon bana birşeyler söylüyordu.Sanırım motorun yanına gelmiştik.Beni motora bindirdi.Yarı baygın
halde olsamda o sevdiğim benzin kokusunu duyabiliyordum.Havada olduğumu sezdim.
Uçuyordum.
-*-
+Uçmak nasıldı.
-Güzeldi.
-Dur.Sende kimsin.
+Ben senin olmamı isteyeceğin kişiyim.
-Tekerleme dinleyecek halim yok.
+Beni dinlemek zorundasın.
-Hayır değilim !
+Peki bu boşlukta nereye kaçacaksın ? Yoksa uçmak mı istiyorsun ?
-Aaaahhhh.
Düşüyordum.Sonu yoktu.
-Bunu nasıl yaptın ?
+Bu bir düşünce.Sadece aklına düşünceler yüklüyorum.
-Nesin sen ?
+Ben senim.
-*-
*Evet ! Elini oynattı.
*Sarah çekil ordan !!
*Hayır dur ! O insan.
Gözlerimi açtığımda.Yanımda başıma silah tutan birisi vardı.
+Ne yaptığını sanıyorsun Adam ?
*Onlardan biri olmuş olabilir Jon.
*Beni duyuyorsan kafanı salla.
Talimatlara uydum.
-Konuşan birtanesine rastlamamışsınızdır umarım.
*Ehehe.Kendine gelmiş.
+Tutundun hayata evlat.
