İçeri koşarak girdim.İçerisi genişti.Merve'nin yanına gittiğimde aramızda 2 3 adım mesafe vardı.
Tereddüt etmiştim.
+Kapıları kapat !!
Ben Merve ye odaklanmıştım.O sesin korkunun yanında yinede onu görünce içim ısındı.
-Merve ??
Bana doğru döndü.Yüzü ilk günkü gibi kötü değildi.İyileşmişti.
Adam : Ellerini kaldır !!
-Silahları indirin onu tanıyorum.
Adam : Tamam.Bizde tanıyalım.
^Birşey yapmayın.Şuan zararsızım.Lütfen gidin burdan !
-Sana birşey yapmayacaklar.Gel benimle.
Merve yi omuzlarından tutarak köşeye götürdüm.İlk günkü kıyafetleri üzerinde değildi.
Siyah kumaş pantolon giymişti.Üstünde beyaz bir tunik ve siyah deri ceket vardı.
-Yüzün iyileşiyor.
^Özür dilerim.Çok özür dilerim.
-Neden ?
Heyecandan beni yaraladığını unutmuştum.
^Seni yaralamak istememiştim.Ama engel olamadım ona.
-Ne ? Kime engel olamadın ?
^Bilmiyorum.Sanırım kendime.
-Tamam önemli değil.Artık bizimlesin.
^Hayır anlamıyorsun.Benden uzak durman gerekir.
-Neden ? Yoksa ders çalışman mı gerekiyor ?
Alaycı bir gülümseme takmıştım dudaklarıma.
^Sen o sun.O seni arıyor.
-Bu ne demek şimdi ? Hey gözlerime bak ve söyle.
Gözlerime baktı.O güzel kahve gözlerine bakmaya doyamadım.
^Kolyemi almışsın.
-Senden birşey kalsın istedim.Öldüğünü görmüştüm.Unuttun mu ?
^Hayır.
-Gözlerin.Gözlerine ne oldu ?
^Bilmiyorum.Benden uzaklaş.
Gözlerimden yaşlar akıyordu.Kalkmıştım.
^Dur.Kolyemi aldın.Borcunu öde.
-Beraber yaşayabiliriz.
^Anlamıyorsun.
Ona verebileceğim ne vardı.
^Saatin.Güzelmiş.
Sol bileğimden çıkardım.
-Sana yakışacak gibi duruyor.
^Evet.
Yanına oturdum.Koluna saatimi taktım.Sol kolunu bırakırken damarlarının karardığını fark ettim.
-Kolun iyi mi ?
^Hayır.O gelicek burdan gidin.
-O kim ?
^İlkten rüyalarıma girmişti.Neyse burdan gitmeniz gerekir.Hemen.
-Tamam.
Söylemesi en zor kelime bu değildi.Ama bu durumda daha zoru yoktu.
Yanağına uzandım.Onu yanağından öptüm.Öperken saçlarının kokusu burnuma gelmişti.
