5.Bölüm: Olamaz:((

360 36 3
                                    

Bu düşüncelerden kendimi uzaklaştırıp ,yürümeye devam ettim . Can bize nereye gitmek istediğimizi sordu bizse parkta oturmak istediğimizi söyledik . Markete gidip çekirdek ve kola alarak parka doğru yürümeye başladık. Parka gittiğimizde hava kararmıştı . Oturup çekirdek çitledik, doğruluk cesaretlik oynadık . Deniz ve Can yanımdayken çok eğleniyordum. Birden "Rüzgar " diye bir ses yükseldi ,sesin geldiği yöne baktığımda bir kızın ona yani o gözleri ve gülüşü içime işleyen o çocuğa doğru bağırdığını fark ettim . Demek adı Rüzgar 'mış, bunu öğrendiğim iyi oldu . Ama o kız kimdi? Tekrar başımı onlara doğru çevirdiğimde Rüzgar ve o kızı kol kola görmüştüm. O an gerçekten hayal kırıklığına uğramıştım . Ben ben aslında kendime bile itiraf edemesem de ondan hoşlanmaya başlamıştım . Gerçi onu sevmemek mümkün değil ki . Uzun boylu, beyaz tenli, saçları tam istediğim, gülüşü muhteşem ve gözleri kahverenginin en güzel tonu.... Ama maalesef başka bir kızı seviyordu . O hüzün ve sinirle tekrar masaya döndüm .Deniz baya mutlu gözüküyordu ve ben bunun üstüne " Deniz neden bu kadar mutlusun"?
" İnanamıyorum Mira ! Mert bana çıkma teklifi etti ve bende tabiki de kabul ettim çok mutluyum"
"Senin adına çok sevindim inşallah çok mutlu olursunuz"
Sonra herkes sustu . Of Deniz adına sevinmiştim Can'ın da zaten çok düzgün giden bir ilişkisi var . Şuan çok üzgündüm ama neden ondan gerçekten hoşlanıyor muydum???? Eve gitmek istiyordum ve onlara "Can ,Deniz hadi artık eve gidelim ben üşüdüm".
"Tamam Mira hadi gidelim".
Böylelikle eve gittik , eve gider gitmez hemen yatağıma yatıp uykuya daldım . Sabah telefonumun alarmı ile uyandım . Olamaz tamamen unutmuşum .Bu gün halamın kızı Buse'nin kız isteme töreni vardi ve bizde orada bulunacaktık. Hemen elimi yüzümü yıkadım Deniz çoktan hazırlanmış beni bekliyordu . Odama. Gidip siyah mini elbisemi giydim saçlarımı açtım düzleştirdim ,rumel, eyleiner,ve hafif tonlarda bir ruj sürdüm . Küçük el çantamı aldım altıma da siyah topuklu ayakkabılarımı giydim.o arada annem ve Deniz beni aşağıda bekliyordu hemen aşağı indim ve yola koyulduk . 15 dk sonra oradaydık. Buse ile merhabalaştıktan sonra onlara yardım etmeye başladık . Birden telefonuma bir mesaj geldi ve ben gördüğüm mesaj karşısında gözlerime inanamadım ...

Psikopat SerseriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin