Nieuwsgierig#Netties2016

Hoofdstuk 16

Heden

P.O.V. Madelin

Als ik wakker word, zit Cyan naast mijn bed.

'Goedenavond, Dearie.' zegt hij met een glimlach. Verward kijk ik hem aan.

'Avond? En waar is Pollo? Weet je, die bijnaam is echt wel heel stom. Kun je niet wat anders bedenken.' Het laatste zeg ik met een klagend stemmetje. Cyan begint te lachen.

'Je hebt er vanaf het begin af aan al een hekel aan gehad he? Het is al avond ja. Ik moest je eigenlijk over een halfuurtje pas wakker maken dus je kan rustig aan doen. Pollo is buiten, ergens.' Cyan kijkt gepijnigd. Ik herinner mij wat er is gebeurd die ochtend. Met een diepe zucht blaas ik het haar uit mijn gezicht. Snel zet ik mijn bril op.

'Wat is er gebeurd terwijl ik lag te slapen?' vraag ik hem nieuwsgierig.

'We hebben aan Tetro gevraagd wat er gebeurd is. Mijn vader heeft hem een straf gegeven. Mijn moeder heeft ons een reprimande gegeven. We mogen niet meer met je gevoelens spelen of onze krachten op jou gebruiken.' zegt Cyan rustig. Het verbaasd mij dat hij zo kalm is.

'Wat heeft Tetro gezegd?' Paniek klinkt door in mijn stem. De vrijwillige kus met Pollo schiet me weer binnen. Cyan, die blijkbaar mijn gedachte kan lezen, zonder dat werkelijk mijn gedachte te lezen, geeft aarzelend toe.

'Ook dat ja. Maar ik wil dat je weet dat ik niet boos op je ben. Je hebt gewoon tijd nodig en als je uiteindelijk voor Pollo kiest dan..' Hij lijkt moeite te hebben met zijn woorden. Ik durf hem niet te onderbreken, bang dat ik een verkeerde reactie uitlok.

'Laten we zeggen dat ik jouw geluk voorop zet. Dus als jij denkt gelukkig te worden met Pollo, dan doe ik een stap terug.' zegt Cyan met een beknepen stem. Hij ziet er vermoeid uit. Ik heb dubbele gevoelens bij zijn woorden. Beter is hij ook niet boos, want ik mag zelf bepalen met wie ik wel of niet zoen. Toch, het feit dat mijn geluk voorop staat, doet mij wel weer wat.

'Hoe weet ik trouwens dat jij de echte Cyan bent en niet weer Tetro in vermomming?' Het komt bijna arrogant over. Cyan begint te lachen.

'Omdat, toen ik je voor het eerst zag je van die lekkere sloffen aan had. En je huilde, omdat je ruzie had gehad met je ouders.' zegt Cyan met een ernstig gezicht. Ik denk even na.

'Ben ik geslaagd voor de test?' lacht Cyan.

'Glansrijk. Hier heb ik uw diploma.' zeg ik plechtig en ik geef hem een knuffel. Als ik mij wegtrek uit de knuffel, heeft Cyan een klein pruillipje opgezet.

'Is dit alles?' klaagt hij. Vragend kijk ik hem aan. Lachend schudt hij zijn hoofd. Ik snap er niks meer van.

'Heeft Pollo je eigenlijk nog het geld gegeven van de weddenschap?' Even denk ik na, maar schud dan mijn hoofd.

'Nee. Hoezo?' Oprecht nieuwsgierig naar zijn antwoord mis ik de verandering van zijn houding.

'Ik heb een voorstel.' zegt Cyan met een grijns. Uiteraard. Hier komt vast niks goeds uit. Met een zucht laat ik mij achter over in het bed vallen.

'Moet ik me zorgen maken?' is het enige wat ik vraag.

'Nee. Mijn voorstel is dat ik je het geld geef, in plaats van Pollo.' Ik hoef hem niet aan te kijken om te weten dat hij een enorme grijns op zijn gezicht heeft.

'En wat nog meer?' Met mijn hand gebaar ik dat hij de rest van zijn voorstel moet zeggen.

'Tijdens een date.' Verbaasd schiet ik overeind. Grapje zeker.

'Dus in plaats van Pollo, ga jij het geld aan mij geven, tijdens een date.' herhaal ik langzaam. Geen goed idee.

'Precies dat ja.' zegt Cyan. Hoewel mijn intuïtie zegt dat ik het beter niet kan doen, begint mijn nieuwsgierigheid te groeien.