Kaan'dan anlatmaya devam ediyoruz...
Bu gün çok heyecanlı bir şekilde uyandım. Çünkü 7 yaşından beri hep beraber olduğum Ayla'ya ondan hoşlandığımı itiraf etmek ve çıkma teklifi etmeyi planlıyorum. Parti konusuna gelince de... Parti filan yok. Küçük bir sürpriz ile çıkma teklifi edeceğim. Bu yüzden de Berrin ve Arda'dan yardım istedim ve onlar da beni kırmadı. Alışveriş ise gerçekten gerekti çünkü hem Ayla hem de bana kıyafet gerekiyor. Bende bunun için partiyi uydurdum sonuçta bir partiye klasik gidilmez. Her neyse umarım her şey doğru gider ve plan iptal olmaz...
Ayla ile tanıştığımız ilk güne gelirsek... Ailelerimiz bizi lunaparka götürmüştü. O gün çok iyi arkadaş olduk ve çok eğlenmiştik. Ayla pamuk şekeri çok seviyormuş ve annesinden ısrarla istedi, annesi de aldı tabi ki. Benim de canım çeker diye bana da aldı. Tam yemeye başlarken 14-15 yaşlarında bir çocuk Ayla'ya çarptı ve pamuk şekeri yere düştü. Çocuk hiçbir şey demeden giderken Ayla'nın yüzü asıldı ve yerdeki pamuk şekere bakıyordu. Belli ki çocuğun ona çarptığına değil pamuk şekerinin yere düştüğüne üzülüyordu. Ben bunları anlarken Ayla'nın gözünden bir damla yaş süzüldü. Ben de onu görüp dayanamadım ve ona küçük bir tebessüm ile "Üzülme Ayla. Benimkini beraber yeriz." Dedim. Oda sevinmiş olacak ki heyecanlı bir ifade ile "Gerçekten mi?" Dedi. "Tabi ki. Sen burada üzülürken ben tek başıma yiyemem." Dedim ve çok mutlu oldu. Beraber pamuk sekeri yedik. Eve gitmeden önce gelip bana sarıldı sonrada yanağıma öpücük kondurdu ve "Bu iyiliğin için çok teşekkür ederim. Beni başka bir şekilde mutlu edemezdin." Dedi ve küçük bir gülümseme ile el sallayıp gitti. O gün hem ilk tanışmamız hem de ikimizin de çok mutlu olduğu bir gündü. Bu yüzden de bu olayı tekrar canlandırmaya çalışıp Ayla'ya çıkma teklifi edeceğim.
Ayla devam ediyor...
Okul bitti ve hep beraber okuldan çıktık.
"Eee nereye gidiyoruz?" dedim. Berrin atıldı.
"AVM'ye tabiki en çok mağaza orda var."
"Bize uyar. Sonuçta biz sizin gibi kararsız değiliz." Dedi Arda.
"Hey Berrin kararsız olabilir ama ben onun kadar değilim!"
"Tamam ya bir şey demedim."
"Her neyse. Hadi gidelim."
Girdiğimiz an Berrin çok güzel bir ayakkabı gördü ve almak istedi. Beni de mağazanın içine sürükledi. Ah bu kızın beni sürüklemesinden nefret ediyorum. Üstüne ayakkabının 37 numarası kalmamış ve oflaya oflaya mağazadan çıktık.
"Ya Berrin şunu yapma diyorum. Önce bi kıyafetlere bakalım sonra ayakkabı bulmak daha kolay olur tamam mı?"
"Off! Tamam zaten ne arasam bulamıyorum." Aramıyo ki saldırıyo...
Hemen mağazaya girdik ve erkekler önden başladı çünkü bizim işimiz daha uzun sürermiş. Giyinip dışarı çıktılar ve bizde eleştirdik. O kadar uzun sürmese de sonunda beğendiler ve aldılar. Sıra bize geldi Berrin o kadar kıyafet denedi fakat biz güzel dediysek de kendisi beğenmedi. Ben o kadar kıyafetlere takılmıyorum ama gözüme çok güzel bir elbise çarptı. Çok beğendim hemen kabine gidip denedim ve dışarı çıktım.
"Ohaa! Ayla bu sen misin?" dedi Arda.
"Evet neden ki? Nolmuş?"
"Bu elbise süper ayrıca sana çok yakışmış." Dedi Kaan. Şaşırdım. Evet gerçektende güzel bir elbiseydi. Derken kabindeki Berrin bana kocaman gözlerle baktı.
"Yuh kızım sen ne yaptın kendine?"
"Ya bi elbise giydim bu kadar abartmayın!"
"Kanka çok süpersin! Bunu kesinlikle almalısın." Dediği an etiketine baktım. Yuh bu ne böyle??? Bu kadar fiyat mı olur ya? Çaktırmadan beğenmemiş gibi yaptım.
"Yok ya. Ben pek sevmedim. Geri bırakıyorum."
"Ayla saçmalama! Bu cidden sana çok yakıştı."
"Off! Berrin bu kadar fiyatı olmasa alırdım tamam mı?"
"Fiyat mı? Sorun ettiğin şeye bak. O kadar çok beğendiysen ben öderim." Dedi Kaan. Bunu beklemiyordum ama ondan bunu isteyemezdim.
"Olmaz Kaan. Hem çok pahalı hem de seni bu zahmete sokamam!" deyip elbiseyi çıkardım ve yerine koydum. Tekrar kabine girip bir elbise daha denedim ve çıktım. Çıktığımda Kaan bana bi poşet uzattı.
