KORKU DOLU O AN

KÖTÜ AN

Eve geldim.Hala o anı unutamıyorum.Kendi kendime konuşmaya başladım olayla ilgili.Bu sırada Isac beni kapının önünde dinliyormuş.Onu fark ettiğimde iş işten geçmişti herhalde.Yanına gittim:

--Beni mi dinliyordun? diye sordum.

--Evet.Ama dediklerinde hiçbir şey dahi anlamadım.

Ohh rahatlamıştım.Demek ki kısık sesle konuşmuşum.

--Bir daha benim konuşmalarımı dinleme.

--Tamaamm.

Aşağıya inip yemek yemek için mutfağa geçtim.Bütün aile halkı toplanmıştı.Yemek yiyorduk.Babam:

--Yeni okulunda ilk günündü. Nasıl geçti?

Tam bu soruyu sorarken ben su içiyordum ve duyduktan sonra su genzime kaçtı ve öksürmeye başladım.Birden bire o olay aklıma geldi.Babam:

--Kızım iyi misin? diye sordu.Ben ise:

--İyiyim. dedim.İyi değildim.Çok kötü olmuştum.Sonuçta kızı okulun arka bahçesine gömdüm.Ailesi perişan olmuştur şimdi.

--Okulum iyi geçti.Bir kızla tanıştım ama bana nedense ismini söylemedi.Çok solgun görünüyordu.Ne olduğunu sordum.Yine cevap alamadım.Neyse ben doydum.Çok uykum var.Yarın erken kalkacağım zaten.İyi geceler.

Diğerleri de hep bir ağızdan:

--İyi geceler.

Odama çıktım.Pijamalarımı giydim ve yatağıma yattım.O gece rüyamda o kızı gördüm. Uyuyamıyordum artık. Sabah yataktan alarmımın çalmasıyla kalktım.Lavaboya gittim.Hayret Brennan lavaboda değildi.Elimi yüzümü yıkayıp çıktım.Odama geldiğimde duvarımda BENİ NEDEN GÖMDÜN? yazısı vardı.Herhalde o kızın kanıyla yazılmış.Bir çığlık attım.Herkes benim yanıma geldi ve duvardaki yazıyı gördüler.