KORKU DOLU O AN

EN GÜZEL SABAHIM

      Güzel bir sabah ve güzel bir gün.Bütün aile bir arada.O kadar mutluydum ki anlatamam.Sabah kalktığım gibi elimi yüzümü yıkamaya gittim.Tabi ki de benden önce Brennan girmişti.Benden bir yaş büyük kardeşim.Benden önce lavaboya girmesinden nefret ederim.Çünkü iki saat ancak çıkıyor.Her zamanki gibi bağırmaya başladım:

--Brennan çabuk olur musun.Her zaman seni beklemekten bıktım.

Brennan:

--İki dakika daha.

     Onun iki dakikası bir saat oluyor.Sonunda banyodan çıktı.Ben de girdim.İki-üç dakika sonra çıktım.Normalde kızların banyodan daha geç çıkması lazım.Neyse odama gittim.Üzerime beyaz salaş bir elbise giydim.Altına siyah kıza çizmem.Bugün çok şık olmalıydım.Çünkü yeni okula başlayacağım.Kayıt yaptırmam lazım.Kahvaltımı yaptım ve evden çıktım.Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım.O sırada telefonuma bir mesaj geldi.Mesajda:

--NEREDE OLDUĞUNU BİLİYORUM.

yazıyordu.Bir an için çok korktum.Ama sonradan aldırış etmedim.Yoluma devam ettim.Okula geldim ama bir gariplik vardı.Neden herkes bana bakıyordu?Bakacak başka birini mi bulamadılar.Bir anda arkamı döndüm.Bir şeyin beni takip ettiğini hissettim.Müdürün yanına gittim ve kaydımı yaptırdım.Sınıfıma gittim.Bir tane kızın yanı boştu izin alıp oturdum.Ama benimle hiç konuşmadı.Yüzü çok solgundu.Ders bitti.Hepimiz hayliyle dışarı çıktık.Ben kızın yanına gittim ve o soruyu sordum:

--İyi misin?

--Bana yardım et.

--Sana nasıl yardım edebilirim?

--Yardım ett.

--Ne yapayım?

     Çok panik oldum.Ne yapacağımı dahi bilmiyordum.Kız birden önümde eriyip gitti.Ne yapacaktım şimdi çok korktum.Ambulans çağırmalıydım.Ya oradaki polisler beni suçlarlarsa...Sonuçta ölüp gitmiş.Kızı kucaklayıp okulun arka bahçesine götürdüm.Neyse ki orada bir kürek vardı.Toprağı kazmaya başladım.Çok korkuyordum.İlk defa başıma geliyordu.Mezarı kazdım ve kızı içine yerleştirdim.Neyse ki kimse görmemişti.Bugünü böyle geçirdim.En güzel sabahım diyordum ama değilmiş.