inspiration // ziam

reply

Liam;

o mesajı aldığımdan bu yana milyon kez yazdım ama gönderemedim.

'seni kabul ederim'

'seni nasıl kabul etmem?'

'seni seviyorum'

ama hiçbir mesaj gönder tuşuna basabileceğim kadar iyi gelmedi.

Günlerce okula gidemedim o mesajı okulda okumuştum ve okuduktan yarım saat sonra dağılmış bir şekilde kütüphaneye gelmesi içimi parçalamıştı. Pes etmiyordu hâlâ okuduğum kitapları okuyordu,benden bir parça bir şeyler bulmaya çalıştığını biliyordum ama gözleri berbat görünüyordu ve inat etmesi sinirlerime dokunuyordu.

Ona ulaşmak istiyordum ama o bana bu şekilde gelmişken,beni bu kadar güzel sevmişken basit bir şey olsun istemiyordum. Zayn düzelmişti ve bunun sebebi bendim,bunu sağlayan bendim ama aynı zamanda Zayn tükeniyordu ve bunun sorumlusu da bendim.

Tüm yaralarını sarmak istiyordum,yüzünde ki o eşsiz gülümsemesinin sebebi olmak istiyordum ama uzaktan değil,başkaları için yaptıklarımla değil onun için yaptığım şeylerle,yanında.

Her zaman umursamaz ve bıkkınlık ile yürüdüğüm bu koridorlarda şimdi mutsuz ve düşünmekten delirecek dereceye gelmiş bir şekilde yürüyordum sürekli insanlara çarpıyor,gün içinde onlarca kişiden özür dilemek zorunda kalıyordum.

Kafamı milyonuncu kez düşüncelerimi susturmak için salladım ve tekrar kütüphaneye girdim dün uyuyamadığım için sabaha kadar bitirdiğim kitabı kütüphane görevlisine teslim ettim ve ona rafa koyabileceğimi söyleyip yerine yerleştirdim ama bulutlardan güzel sevgilim için bir not bırakmayı ihmal etmedim.