To moje zmyślone opowiadanie które opowiada o kosmitce Xenie zagubionej w kosmosie ... Xena mając 15 lat została porzucona na planecie "klozet" , nadal szykując się do wyprawy przeżywa niezapomniane przygody ...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po kilku minutach już spała, miała koszmary i co chwile się budziła gdzieś około godziny 3 (na Ziemi) się przebudziła i nie mogła usnąć... Wpatrywała się w drzewa aż zauważyła to coś co ją zaatakowało wcześniej. Przestraszona zaczęła uciekać.
Biegła tak przez dziesięć minut i dotarła do Jeziora "kieł" zostało tak nazwane gdyż jest najgłębsze i z wody wystają skały.
Xena usiadła koło kamienia, wiedziała że musi tam wrócić po pióro rzadkiego włośnika który żywi się roślinami które znajdzie się na dnie najgłębszego Jeziora.
Wstała i po woli zaczeła się zbliżać do Jeziora "kieł". Po chwili była na miejscu, musiała to zrobić przełamać strach i popłynąć na dno tego jeziora. I tak zrobiła, zdjęła kombinezon i związała włosy. Wskoczyła, płynąc w głąb zauważyła krzaki, które jeśli wyczują twój ruch zaplątują wokół twojego ciała swoje korzenie. Xena nie zorjętowana została złapana w pułapkę.
Nawet nie po minucie coś przypłyneło.
Czy to znowu on? Pomyślała Xena.
Potwór zbliżył się, tak znowu to coś, zamarła. Ale co się dzieje, Potwór odgryzł parę korzeni i Xena była wolna. Nawet się nie zastanowiła i płynęła dalej. Znalazła jaskinie w której mogła zaczerpnąć powietrza. Znalazła te rośliny które szukała i zaczęła wracać.
Gdy już była na powierzchni, położyła się na trawie, aby się osuszyć. Lecz zasnęła.
