Arkadaşlar sizlerle bir anımı anlatmak istiyorum.
Sevgilimle ilk buluşmamız benim için pek iç açıcı olmadı.
Buluştuğumuzda herşey güzeldi fakat eve geldiğimde bana mesaj geldi.
"Aşkım azcık zayıflasan çok iyi olur" sözleri beni yerle bir etti.
(Bu arada o zamanki sevgilim eskiden çok kiloluymuş azim ve iradeyle zayıflamış)
Keşke eskileri hatırlayıp empati kursaydı, benim üzülebileceğimi düşünseydi.
O gün sabahtan akşama kadar ağladım sizinde mi öyle bilmiyorum ama bana azcık zayıflasan diyenleri dinlemeyip, sen zayıflarsın diyenler beni diyete sürükledi.
O zaman o kadar hayal kırıklığı yaşadım ki, çarşıya çıktığımda zayıf kızları görüp kıskandım ben kolay zayıflayabilen bir kız değilim.
Eskiden diyete başlıyor, bi zayıflama olmayınca bırakıyordum, artık aklım başıma geldi ne olursa olsun zayıflamaya kararlıyım ve bu kitap bana yardımcı olacak.
Annemde arkamda zayıfladığımda bana kıyafetler alıcak özellikle yüksek bel pantolon giymeyi çok istiyorum.
Hiç sevgi görmedim beni de plotanik sevenlerin olmasını ve arkadaş ortamımın olmasını istiyorum,kilolu olmamdan dolayı dışlanmak istemiyorum.
Her kez gibi mağazaya girip büyük geldi yada tam oldu demek istiyorum.
Mağazaya girdiğimde kime diye sorduklarında kendimi gösterince size büyük beden getiriyim yada depodan büyük beden getiriyim demelerini istemiyorum.
Diğer bölümde bu eski sevgilimin bana neler yaptiğını ve bana ne dolayısıyla teklif ettiğini anlatıcam.
Ve canlarım bugün tartılcaktım fakat annem tartılma dedi en son tartılmam 74.4.
Sizleri seviyorum sizde kilolarınızı atın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Prensesin Zayıflama Günlüğü
General FictionBir kız olsa kilosu yüzünden dışlanmış Alışveriş yapmaktan nefret eden hayatı zayıfladım zayıflamam gerek demekle geçen bir kız Peki bu kız zayıflayabilecek mi? Hayata gülümseyerek bakan, arkadaş ortamında dışlanmıyan ve yüzün güzel zayıflarsın sö...
