SENSELESS'ın devam kitabıdır.
Dostları ve aşkı arasında kalan genç bir Gryffindorlu, Lordu ve kalbi arasında kalan gururlu bir Slyhtherin.
Seni öldürmek için can atan bir aşığı ne kadar sevebilir ne kadar süre affedebilirdin?
Hermione onu Voldemo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hermione! Dur artık."
Kafamı koridordan uzatırken boş olduğuna emin olmak istemiştim. Cormac'in elini daha sıkı tutarak onu arkamdan sertçe çekeledim. Dersin başlamasıyla kalabalığın çoğu dağılmıştı ama konuşacaklarımı şimdilik Harry'nin olduğu bir yerde konuşamazdım.
Dar bir koridora girdiğimizde Cormac'i duvara doğru ittirip kollarımı önümde bağladım.
"Her şeyi yanlış anladığımı söyle. O değilsin değil mi?"
Olamazdı. Sirius Black'ten sonsuza kadar ayrılmıştım. Cormac onu ittiğim duvara kafasını dayarken yüzüne yamuk bir gülümseme yerleştirdi. Dudaklarını aynı Sirius'un her zaman yaptığı gibi yaladığında kollarım hafifçe çözülmüştü.
"Beni onca şeyden sonra kuytu köşeye götürmen hiç iyi olmadı Herm. Arkadaşların buna oldukça şaşırmıştır."
Ağzım bir karış açılırken sanki biri varmışçasına arkama bakındım. Doğru ya, onun benim sapığım olması gerekiyordu. Ben de kafamı arkamdaki duvara dayadığımda Cormac'le bakışlarımız ayrılmamıştı.
"Sana hala inanmıyorum. Bu imkansız-"
"Değil."
Cormac bana bir adım attığında duvardan ayrılmıştı.
"Sen gittikten sonra kalan içeceği içtim. Gerçekten işe yarayacağını bilmiyordum."
Elimi ağzıma kapatırken Sirius başını iki yana salladı.
"Ben de hala inanamıyorum. Dibinde kalmıştı aslında sadece ama...Sonra kendimi bu bedende buldum. Yalnız. Sizi bulduğumda uyuyordunuz. Kimseyle konuşmak istemedim. Dumbledore hariç. Uyanmanı bekliyordum."
Bana doğru bir adım daha attığında onu durdurmak için elimi kaldırdım.
"Bir dakika. Lütfen."
Sirius'un adımları yavaşlamıştı.
"Peki neden ben uyanır uyanmaz gelmedin?"
"Emin olamadım."
"Neyden!" diye bastırdım onun bu gizemli tavırlarına karşın.
"Draco'yu uyanıkken gördüğümde çok farklı davrandı. Oldukça farklı. Ona senden bahsettim. Ama beklediğim gibi değildi işte."
İç sıkıntım sadece daha fazla büyümüştü. Karşımdakinin Sirius olduğuna hala inanmakta zorlanıyordum. Her şeye rağmen. Cormac'in gözleriyle ona bakmak beni zorluyordu.
"Peki neden bu vücuttasın?" dedim sitemle. Buna karşılık gülümsedi.
"Sen ve Lily gibi. Cormac Mclaggen da benim reeankarnasyonum diyebiliriz."
