Gün geçtikçe sıkılmak yerine daha da özlediğin ve daha da konuşmaya doyamadığın bir insanla karşılaştın mı ?
O eşsiz şansa yükselecek mertebeye ulaştın mı?
Bu şans değil özel bir yetenek sanırım. İnsanın sıkılmak yerine hiç birşey yapmasa bile kendine çeken birisine rastlaması akla mantığa sığmayan güzellikte.
Bunu her isteyenin yakalayamaması çok hoş birşey biraz bencilce olsa bile.
Sevgiye daha önce uğramamış birisinin böyle bir kişiyle ve böyle bir sevgiyle debelenmesi hayatında ki dönüm noktasının Kaf dağı değilde nedir ?
Anlatmaktan hiç sıkılmayacağın, yüzüne bakarken birden çok güzelliğini ortaya dökebileceğin ve kimsenin farketmediklerini onda farkedebileceğin birisi senin için ne kadar önemli olur ?
Evet kısa zaman içinde hayatın olur.
Yaşamak istediğin olur.
Hayallerin olur, rüyaların olur...
Hayatım kelimesi sıradandır belki ama büyük bir adanmışlığı temsil eder. Sen benim başıma gelmiş ve gelecek olan tek şeysin anlamına bile gelir kimi zaman.
Bir kimseyi hayallerimize katmak kendimizi küçük görmek sayılmaz mı?
Kendimizi küçük görerek nereye yol alabiliriz veya aldığımız yol bizi nereye kadar götürebilir.
Aldığımız yol bizi mesafelere sürüklerse?
Sürüklerse sürüklesin. Birine hayatım diyerek dününü bugününü geleceğini adamışsan mesafe diye birşey kalmamıştır sanırım ?
Dönüm noktanın Kaf dağına ulaşabilirsen o zaman bütün benliğini tekrar tekrar birine adaya bilirsin..
