Aşk Kırıntıları

16

Selam uzun zamandır yazmıyorum

Hayatı çok boş vermiş yaşamaya başladım sanırım.

Spor yapmıyorum, yazmıyorum , gezmiyorum;

Sadece sabahları derse gidiyorum eve gelip yemek yiyorum ve uyuyorum. Boş yaşıyorum. Beni etkileyecek kendine çekecek bi bok yok . İçimden geçenleri hayata dökemiyorum artık demek ki.

Ne salaş bi hayat.. Kıbrıs ın en ücra yerinde duygusuz bir yaşam. İnsan bazı şeylerden uzakken beklide alışkanlıklarını da kaybediyordur. Onu eskiden mutlu eden şeyler ekli de artık anlamını kaybetmiştir.

Hiçbir şey uğruna yaşamadığımı anlamışımdır belkide. Belki bu 4 yıl benim gözlerimin kapandığını , aklımı değil de sadece kalbimle yaşadığımın bir kanıtıdır.

Demek ki neymiş ne kadar kalbine güvenirsen güven, söz bir gün yine akla gelecektir.

Boşa giden 4 yıl. Aptal bir sistemin aptal bir sınavı ile aldığımız aptal bir puan.. ve sonuç bir hiçlik dünyası.

En iyi üniversitede okusan paranda olsa hayatta satın alınamayacak yada kitaplara bakıp aklımızı saçma sapan derslerle doldurarak kazanılmayacak şeylerde var demek ki.

Ve demek ki bu şeyler insanın gerçek benliğini etkileyecek ilerideki hayatını belirleyecek şeyler demek ki..

Ben burada geçirdiğim 7 ayda şunu öğrendim ve atalarımla da bir kez daha gurur duydum.

Gözden ırak olan gönülden de ırak olur.

Bu atasözünün geçerliliğini kaybettiği tek yer hapishanedir. Aksi takdirde bu söz bir senettir bu kadar net.....