"Rennen! Rennen!" Roept Oberon ongerust. Er is paniek in het elfenrijk als de trollen binnenvallen en alles proberen te slopen. "Titania, ga met de kinderen naar het kasteel, zorg dat ze veilig zijn. Ik regel het hier wel." Zei hij op een geruststellende manier tegen zijn vrouw, en Titania rende weg met Aloë en Brem aan haar hand, maar waar was Amyra ? " Amyra ? Amyra waar zit je ?! Het is nu niet het moment om je te verstoppen! " Titania werd steeds ongeruster en riep naar Oberon: " waar is Amyra?!" Oberon kijkt zijn vrouw ongerust aan. "Ik ik weet het niet." Hij begint nu ook te roepen. "Amyra ! Waar zit je ! Amyra !" Zijn stem klinkt steeds ongeruster. "Bepo, Ga op zo naar Amyra ! Zoek overal in het elfenrijk en in het trollenrijk, neem iedereen mee die je nodig denkt te hebben. Maar breng me mijn dochter terug" zei hij met een ongeruste en bange blik in zijn ogen. Bepo was een soort lakei, een soort minister en een soort sergeant. Hij was van alle markten thuis, maar hij was vooral Oberon's beste vriend. "Ik ga al, en ik kom niet terug voordat ik Amyra heb gevonden." Zei hij vastberaden. Maar niemand wist waar Amyra nu echt was. Ze was weggelopen, ze zag dit als haar kans, ze had al eerder het idee gehad om weg te gaan, maar dan zou het te veel opvallen, omdat het altijd zo rustig en vredig is niet bepaald zoals nu dus, ze vloog en vloog tot ze bij een poort kwam, ze stak haar hand er door en ze werd aangeraakt door een mens, die haar verder de poort introk, ze kon nu nooit meer weg zonder hulp van een vuurvliegelf, zij was geen vuurvliegelf, nee zij was een gewone elf, maar haar jongere zusje Aloë mocht er wel een zijn, maar dat was niet de rede dat ze wegliep, ze liep weg omdat die trollenaanval haar schuld was, zij had Furius kwaad gemaakt en hij zou wraak nemen, wat hij nu dus deed. Amyra voelde zich schuldig, en ze wouw weg voordat iemand doorkreeg dat dit allemaal haar schuld was.
JE LEEST
Het elfenboek
Fantasy"Rennen! Rennen!" Roept Oberon ongerust. Er is paniek in het elfenrijk als de trollen binnenvallen en alles proberen te slopen. "Titania, ga met de kinderen naar het kasteel, zorg dat ze veilig zijn. Ik regel het hier wel." Zei hij op een geruststel...