Korkuyordum.Nedenini bilmeden korkuyordum.Babamın elini sımsıkı tutarak o sınıfa ilk adımımı attım.Sınıfa girdiğimde tanımadığım yüzler vardı karşımda sadece.Ve güler yüzlü bir öğretmen duruyordu karşımda.Yeni öğretmenim hiç beklemediğim bir anda benim elimden tutarak sınıfın ortasına götürdü.İlk olarak bana adımı sordu.Bende utangaç ve kırgın bir sesle "Mira" dedim.Ve sonra sınıfa dönerek " Mira' ya hoşgeldin diyin çocuklar" dedi.Ve sınıfda her sınıfta olduğu gibi o' yu uzatarak "Hoooooşgeldin" diye bağırdı.Ben sadece küçük ama sahte bir tebbesümle karşılık verdim.Sonra öğretmenim sınıfa tekrar dönerek ,
— Mira'yı tanıyan var mı çocuklar, dedi.
Sonra sınıftan" ben ben " sesleri yükselmeye başladı.O seslere kafamı çevirdiğimde tanıdık bir kaç yüz gördüm.
Sanırım bu yüzleri eskiden görmüştüm.
Bir kişi anasınıfında aynı sınıfı paylaştığım Berat.Anasınıf yıllarımı bana cehennem eden,uyuz çocuk.
Eski sınıfımdan ,F şubesinden tanıdığım üç-dört yüz vardı.
Hazal,Derya,Şüheda vb. yüzler.Bu kişilerle aynı sınıfı paylaşmam benim için bir şey ifade etmiyordu.
Aralarında bi tanıdık yüz daha gördüm.Bu Sümeyya 'ydi.Sümeyya ara sıra bizim mahalleye babaannesini görmek için gelen kızdı. O zamanlar çok tanımıyordum onu.Sınıfta onu görünce çok şaşırdım.Bena " gel" anlamında bir hareket yaptı. Yanına gittiğimde onun yanına oturmamı istedi.Bande yakından tanıdığım başka biri olmadığı için onun yanına oturdum.Sadece bu yüzden değil,bana samimi geldiği için de oturdum.Fakat o sırada tek ben ve Sümeyya oturmuyorduk.Ben gelmeden önce Sümeyya' nın yanında başka bir kız oturuyordu.Sanki önceden görmüştüm bu yüzü.Sümeyya ' dan bizi tanıştırmasını istedim.O da bizi tanıştırdı.Adı Berivan ' mış.Berivan Koçarslan.İyi bir kıza benziyordu.Sümeyya gibi hem bana samimi geldi ,hem de o da bana samimi davrandı.Sevmiştim bu kızı.Sanırım 1 ve 2. sınıfta görmüştüm bu kızı.Şimdi arkadaşım olmuştu bu kız benim.Kendime arkadaş bulmuştum bile.Ne olacağını bilmeden artık beklemeliyidim.
