Yearning For Love

ikapito

"I want to be like you." i said while were eating

"Oh! You wanna be a model? Okay lang din pero sayang yung pinag aralan mo. Magboboard ka pa di ba?"

"It's not the modelling i'm talking about Ate." seryoso kong sabi.

"Then what? You said you want to be like me." tila naguguluhan din nyang sabi.

"I want also to be an AGENT." i emphasized the word sa mahina ngunit mariin na boses upang walang makarinig kundi kami lang.

Nanlaki ang mga mata nyang nakatingin sa akin.

"What are you talking about? Paano ka naman magiging agent?" patay malisya na nyang sabi makalipas ang ilang saglit.

"You know what i am talking about. Don't try to deny or hide it. I've seen enough of it." walang gatol kong sabi sa kanya kaya nabilaukan sya.

Dinulutan ko sya ng tubig at hinagod sya sa likod hanggang sa makalma na sya.

"What do you mean you've seen enough of it?" seryoso na nyang tanong.

Hindi ako sumagot pero tinitigan ko lang sya ng diretso sa mata. I know it is enough for her to understand.

Napapikit sya at hinamig ang sarili bago nagsalita ulit. "Drop it Ezren Neel Montenegro. I won't allow you to be one. Hindi ako papayag."

----------

Pinisil ko ang panga nya na nagpaaray ulit sa kanya upang maiwasan ko ang tingin nya. Nakakalunod kasi kung tumitig. Sarap tusukin ang mata.

Tumayo na ako at inayos ang sarili ko kahit medyo mahapdi pa ang sugat ko.

"Teka nga. Bakit nga pala kasama ako sa dinner na yun?" tanong ko sa kanya na nakatingin pala sa akin habang pinapagpag ko ang suot kong medyo nagusot sa pagkakatulog ko.

"Because you're my assistant. Kung nasaan ang amo dapat nandun din ang assistant." he said matter od factly.

"Alam ko pero tapos na ang oras ng trabaho kaya pupwedeng hindi ako sumama." sagot ko.

"Technically, sasama ka pa rin sa akin dahil were living in the same roof."

"Hindi din. I can take a cab para makauwi. Hindi ko kailangang sumabay sayo." pilit ko pa rin.

"No you will not do that and yes you will come with me. End of conversation." pinal nyang sabi.

"What?? Where's my right here?" angil ko nanaman sa kanya. Lagi na lang nya akong iniinis kahit hindi nya sinasadya.

"Parang hindi ka takot mawalan ng trabaho. Tell me have you applied to other company?" seryoso na nyang sabi.

"What made you say that? Hindi naman na kasi oras ng trabaho eh." malumanay ko ng sabi dahil baka mabulilyaso pa ako dito.

"Then i'll pay your excess hours." matigas nyang sabi.

"Hindi naman yun yung poi---" hindi ko natapos ang sinasabi ko dahil may tumikhim sa may bandang pintuan.

"Mga kasing lamig ng yelo, nagkakainitan ng dahil lang sa dinner? Cute!" pumapalatak nyang sabi.

"Kanina ka pa diyan?" tanong ko sa kanya at sumulyap kay Red na nakatingin pa rin sa akin at nakataas ang kilay. Inirapan ko sya that made him chuckle for reason i don't know.

"Ehem. Oo. Kanina pa ako dito at naaaliw ako sa inyo having petty fights like a couple." nakangiti nyang sabi. "And kuya, i knew that smile." baling nya sa kapatid na biglang nawala ang kung anu mang emosyon sa mukha. The plain Red i first met ulit ang drama.