DELİ DEĞİLİM

OKSİJEN

Yine sabah olmuştu.  Acaba ne olacak korkusuyla kalktım bugün de. Gözlerimi açtım ve yanıbaşımda duran kahvaltıya baktım. İlk defa böylesine derin uyumuştum. Hemşirenin geldiğini bile duymamışım. Hemen kalktım elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltımı ettim. Boş tabakları almak için gelen hemşire ''günaydın'' dedi gülümsedi ve gitti. Kalktığım gibi yine düşüncelere boğulmuştum.  Yine herşey birden berbat olucak diye korkuyordum. Önce küçük pencereden baktım, doyasıya baktım. Yeşil çevreyei mavi gökyüzüne, cıvıl cıvıl insanlara... Sonra bir erkek çocuğunun durup beni seyrettiğini gördüm. Gözgöze geldik utandım, çektim başımı pencereden. Burası bir deli hastanesi ve ben bu hastanenin penceresinden başımı uzatmış bakıyordum. Sıkılmıştım artık çıkmak stiyordum. Doktor da deli olmadığıma inanıyorsa neden hala buradaydım? Ben buradan çıkıp merveyi bulmalıydım. Hdi çıktım diyelim nerede kalacak nasıl geçinecektim? Düşüncelerimin arasında boğulurken doktorun geldiğini farkettim.

- Ooo Can Bey yine düşüncelere dalmışsınız. Nedir seni bu kadar düşündüren?

Benimle çok samimi konuşmuştu, sanki benden biriydi. Arkadaşım dostum hatta kankam gibi.. Ama o benim doktorumdu. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp bakışlarıma şu sözleri ekledim;

-Ben çıkmak istiyorum buradan. Az önce pencereden dışarı baktım. O yeşil çevreyi, insanları, gökyüzünü gördükçe içim eridi. Aonra gözüme bir çocuk takıldı. Camdan bakmanın verdiği mutluluk vardı üzerimde. Benim mutluluğumu izliyordu. İlk defa huzurlu hissetmiştim kendimi. Utandım, çekildim kenara. Ben burada olduğum sürece daha huzursuz hissedeceğim kendimi. ''Söylediklerini bu gece düşünücem'' dedi ve gitti. Koca karanlık odada yine yeniden yanlız kalmıştım. Yine aklıma Merve'nin öldüğü gelmişti. Yine kelimeler boğazıma dizilmişti.

***

Bir karanlık gece daha... Son günlerde gözlerimdeki yaşlar dinmek bilmiyordu. Acaba buradan çıkabilecekmiydim? Özgürlüğüme kavuşabilicekmiydim?

Doktor'un ağızından;

Onu dışarı çıkarmak bende isterim, özgürlüğe kavuşmasını ama ya bişeyler olup yine eskiye dönerse. Onu dışarı çıkaracağım ama benim evimde kalacak. Bir iş de bulacağım. Acılarını yaşadıklarını ona unutturacağım. Ben her sözümde söylerim; Can çok sevmiş. Ve kıza her ne yaşattıysa yada aralarında her ne olduysa eminim ki pişman, onu seviyor. Mezarıda olsa, birka. kalıntısı da olsa bulacak onu inanıyorum. Ama ben sevenlerin acı çekmesini istemiyorum...

Kelimeler bir kez daha kifayetsiz kalmıştı. Bir kez daha susmuştu herşey. Zaman durmuş, akan su akmaz olmuş... Ben ne zaman tek başıma kalsam hep böyle hissederdim. Yine sağ göğsümün altına bir bıçak saplanmış çıkarılmıştı. Son günlerde n'oluyordu bana? Hissettiğim bu acıda neyin nesiydi? Acaba kavuşabilecekmiydim? En önemlisi ise Merve'nin me.... bulabilecekmiydim? Yine gelmişti aklıma özgürlük değildi onu bulma düşüncesiydi. Ben Merve'yi herşeyden çok seviyordum, onun kalbimde duruşunu dahi seviyordum. Yine gözlerimden bir iki damla yaş aktı. Yine gözlerim kızaracaktı emindim. Eskiye dönmek istemiyordum. Gözlerimden akan yaşları sildim ve kendime artık güçlü olacağıma dair söz verdim. Saat 23:35 uykum biraz da olsa gelmişti. Sabah ki olaydan sonra ilk defa pencereye bakmak geldi içimden. Ben dışarı baktıpımda özgür hissediyordum kendimi çünkü. Yatağımdan kalktım ve adımlarımı pencereye gitmek için attım. Yine o acı... sağ göğsümün altında yine o acıyı hissediyordum. Elimi acıyan yere götürdüm ve bir müddet ovaladım. Pencereden dışarı kafamı uzattım ve derin bir nefes aldım, temiz havayı içime çektim. Temiz havayla beraber uykumun geldiğini de farkettim. Yavaş yavaş yatağıma doğru yürüdüm ve yatağımın yorganını açarak yatağıma uzandım. Sağıma döndüm gözüm saate takıldı. Saat 00:00 zamanın nasıl geçtiğini anlamıyordum bile hemen sabah olsun dedim doktorun vereceği cevap için çok heyecanlanıyordum. Gözlerimi kapattım ve uyumak için kendimi serbest bıraktım.