Chapter 34: Excitement
Wendy's POV
Kakatapos ko lang maka-usap si mommy about sa paglipat ko ng school sa Pinas. Okay naman sa kanya, pero. PERO. Ako ang mamamahala ng hospital na ipinatayo niya dati sa Pinas, since na andun naman daw ako.
Wala akong magawa kundi sundin siya, gusto ko naman bumalik ng Pinas eh. Gusto ko din makasama si Min at ang mga naging kaibigan ko. Masyado nang miserable ang buhay ko pag walang kaibigan! Duh? Araw-araw na lang libro kaharap ko mukhang hindi naman kapani-paniwala yun.
Kinausap na ni mommy ang magiging airline na sasakyan ko, at dahil sa naka-usap niya ang dean ng school ko sa Pinas, dadating kami sa araw ng welcome party nila. Kasama ko si Jewel pero si Min, mahuhuli ata. Baka-private plane si Minmin, masyadong isip bata siya baka mawala pa sa Incheon Int'l Airport.
First class ang sasakyan namin. Kasama ni Jewel ang kanyang yaya and ang kasama ko naman ang aking kuya. Hindi pwedeng hindi ko kasama si kuya, at dahil narinig naman niya ang pag-uusap namin ni mommy, sasama daw siya sakin.
Min's POV
Anu ba 'yan!!! Nakakainis naman! Hindi ko kasama si Unnie Jewel at Unnie Wendy sa plane! Mauuna na sila ng Philippines! At dahil wala kaming bahay sa Philippines, magpapatayo pa si mommy ng bahay ko malapit sa school namin! Pero okay na 'yun. Makapunta ako ng Philippines!!!!!!!
"Min!"
"Yes Sensei?!"gulat na sagot ko kay sensei. Kasama ko siya ngayon sa garden namin at tinuturuan niya ko magsalita ng Filipino. Masyado daw akong bulol pagnagsasalita.
"Kamusta ka?"tanong niya
"Ako? I-I-Im ayosh neman. Ikaw? Kumshta?"
"No Min! Ku-mus-ta not kumshta"ang hirap na man bigkasin 'to! Pwedeng nasa-isip na lang?
"Ikaw ku-mush-ta ikaw?"sabi ko
"Okay lang ako. Ikaw?"
"Okay neman peow"sagot ko
"Po. Min, remember if you are in the Philippines use 'Po' and 'OPO' as a sign of respect. Okay?" Sabi ni teacher.
"Yes" at nag proceed na kami sa aming lesson.
