Hersey cok garip geliyor. Etrafımdakileri tanıyamaz oldum. Her zaman bir çıkar olmalı mı hayattan yoksa kosulsuzca yasamak mi geliyor bu işin üstesinden.
Tam da bu sıralarda basladı beynimdeki sesler..
Günlerden cumartesi sessiz bir sekilde yuruyorum ormanda icimde cevaplaymdığım hatta adını bile koyamadiğim şeyler var. Düşünüyorum benliğimi ne olup ne gideceğimi birden bir ses duyuyorum öyle acıklı bir ses ki içim ürperiyor. Aklıma gelen tekşey bildiğim dualar ve sureler.. Bu ses bir kuş türüne ait muhtemelen başka hayvan tarafından tacize uğradı.. Adımlarım iyice hızlaniyor.. Hayatima artik bir yön vermeliyim ki mutlu olayım.