-yarın öğlen birlikte öğle yemeği yemeye ne dersin?
Acaba bu gizliden gizliye bir çıkma teklifimiydi. Hayır hayır olamaz o benden nefret ediyor kendine gel eda erkeklerden artık uzak dur. Seni yaralayan hayatını mahveden onlar. Kulakliğım Nerede benim?
Kafamdaki düşünceleri boşaltmanın tek yolu müzik dinlemek. Son ses yabancı şarkı açıp dinledim. Sözlerini anlamiyodum ama şarkı o kadar duygusal geliyoduki aglamamak için zor tutuyordum kendimi. Bu yaşların sebebi beni terk eden insan icinmiydi. Yoksa tekrar aşık olmaktan korktuğum murat içinmiydi? Hayır eda her ikisi içinde değildi. Şarkının içtenliğiyle ilgiliydi. Sabah kafam bomboş bir şekilde kalktım. Acaba akşama kadar nelerle dolacakti. Her zamanki siradanliğimla Okula doğru gidiyorum. İki gündür selim okula gelmiyor (ESKİ SEVGILIM OLUR KENDİSİ ) hastamı ki niye gelmiyor. Of öf görmüyomusun seni bu kadar düşünen herşeye rağmen seni düşünmeye devam eden bu insanı nasıl kırabiliyosun. Sınıfa girdim. Bizim kızlar heyecanlı heyecanlı bana doğru koşuşup duruyorlar yine oldu acaba?
-eda eda seninki bugün okula gelmiş. Selim diyorum okula gelmiş. Muratla gezerlerken gördüm.
Muratla ikisi aynı sınıfta. Murat'ın bana yakinlasmasi Selimin işi olabilirmi ki. Ben nasıl çıkıcam şimdi dışarı. Çıkarsın eda utanmasi gereken o sen değilsin.
-yürüyün kızlar ben kantine gidiyorum.
Kantine adımımı attığım an nedense içimde bir heyecan vardı. Karşıdan selim yanımıza geliyordu.
-Selam eda görüşmeyeli baya uzun zaman oldu ne zamandır konusamiyoruzda. En son ayrılırken konuşmuştuk.
Yüzsüz ya resmen Yüzsüz. Yanımdan geçerken murat kısık sesle" öğle yemeğini unutma " dedi. Tabikide onunla yemek yemeyecektim. Öğle arasında ondan kaçarak yemek yemeye çalıştım. Sonunda zil çaldı öğle arası bitti. Hemen sınıfa gitmeliyim. Kaçamak kaçamak yemek yemekten Karnım doymadi çok açım. Son saate geldiğimizde ondan saklanmaliyim. Eve giderken beni gormemeli. Yoksa peşimi bırakmaz. Eve geldim oh be... mesaj geldi kimden acaba.
-bugün olmamış olabilir ama yarın mutlaka yemek yiyelim.
İnanmıyorum galiba yemek zorundayım. Kurtuluşum yok gibi...
