HAYAT MÜCADELESİ

Ayrılık sabahı

Mediha teyzenin kararı ferahı ve tüylüyü yaşadığı kasabaya götürmekti ama doktorlar bu fikri ne kadar karşıda cıksada mediha teyzeyi kararından kimse çevirezmedi ferah 2 gün sonra taburcu olacaktı mediha teyze ferah a küçük ama sıcak ve huzur dolu odayı hazırladı ferah çıkacağı gün bütün kasabalılar ferah a moral olsun diye hepsi bir kamyona doluşup gelmişti ferahın azıcıkta olsa yüzünde tebessüm ifadesi vardı mediha teyzenin evine geldi nde önce evi gezdi bir odaya girdi nde ayılar kuklalar bezden bebek gördü içinden bir ses bu odanın ona ait oldu nu düşünüyordu ferah doğru düşünüyordu oda ona aitti o kasabada herşeyi yapabiliyordu balık tutma tarlada kavgaların mahsulle ri yememesi için elinde sopayla bekliyordu aradan yıllar geçti mediha teyze artık git gide yaşlanmisti eşyayı nereye koydu nu bile hatırlamiyordu ne kadar inkar etsede artık yaşlanmıstıferahın okul çağı gelmişti çantası köylü osman amcadan önlük ü terzi melihattan mendili mukaddes teyzeden defter ve kitapları kırtasiyeci necip amcadandı bütün kasaba ferahı bir evlatları gibi görüp yüreklerinde bir köşe vermişlerdi ferah okulda iken mediha teyze ferahın sevdiği yemek i yaparken ocakta unutup gitmiş uyumuştu kasabalılar evi yanmaktan son anda kurtardılar herkes biliyordu mediha teyzenin git gide herşeyi unuttunu kasabalılar ferah okulda iken mediha teyzeyi ikna edip hastaneye götürdüler hastanede teyzeye ilerlemiş tümör teşhisi kondu unuttkanlıkların sebebinin tümör ün beyine yaptığı baskıydı mediha teyze için yapılacak tek şey son günlerini iyi gecirmesiydi çünkü yapılacak hiçbir tedavi kalmamıştı ameliyat olsa yaşından dolayı ameliyat masasında içi açılmış bir şekilde masada kalabilirdi mediha teyze hiçbirini kabul etmeyip evimde huzurlu ve saadet içinde ölmek istiyorum dedi eve geldi nde mediha teyze ferah a kaygı ve endişeli şekilde bakıyordu kendisinin olmesinden değil ferah a kim bakacak tek akrabası benim düşüncesi aklından hiç çıkmıyordu ve kararı ferahı yatılı okula yazdırmak tı bu karar ferah için en dogrusuydu hemen çekmecede gözlüğü alıp telefon rehberinde müdür mehmet beyin telefonunu zor da olsa buldu müdür mehmet bey sabah ferahı getirip kaydını yapalım dedi o gece mediha teyze hic sabah olmasini istemiyordu sabah oldu nda o gün ferah yatılı okula gidecekti ferahın tek bildi şey başka okulda okuyacağını biliyordu herkes ferahı uğurlamak için gelmişti elleri dolu şekilde bakkal ömer ferah in okuldan sonra aldığı kağıt helvadan getirmişti elma sekerci necmettin amca elma şekeri süheyla teyzenin meşhur dolması herkesin elinde birşeyler vardı herkes ağlıyordu ferah buna bir anlam verememişti bilmiyordu ki bir daha ne bu kasabayı nede bu temiz kalp li insanları göremeyeceğini ferah herkesle vedalaştı sıra mediha teyzeye geldi sarilacak gucu bile kalmamisti mediha teyzenin ölüm kapıdaydı son günlerini yaşıyordu ama yinede ferah a sımsıkı sarıldı ferah biliyordu sanki bir daha hiçbirini göremiyecegini tedirgin bir şekilde servise bindi ve kasabaya mediha teyzeye kasabalılar son bir tebessum yüzüne düştü tüylü ise mediha teyzeyle kalacaktı ferahta tüylü yü hafta sonları göreçekti ferah ise arkasına bakarak kasabaya veda etti arabada bir sürü çocuk ağlıyordu servisin içi hasret kokuyordu ferah buna bir anlam verememişti aklında bir sürü soru işareti vardı aslında ferah bilmesede hepsinin gizli cevabı vardı