Kasaba derin bir sessizliğe gömüldü mediha teyze git gide durumu kötüleşiyordu mutfağa gidecek gücü yoktu ferah gittikten sonra içinde küçücük mutluluk kırıntısı kalmamıştı tek tesellisi buradan daha iyi bakilacağı umuduydu kasabalılar mediha teyzenin bu durumu üzülüyordu ama kasabaların durumları mediha teyzeyle aynıydı hepsi de yanlış yaptıklarını düşünüyordu hepsi ferahı çok özlemişti
Köylü osman : yanlış yaptık biz yanlış
Terzi melehat: doğru söylüyorsun
Mukaddes : boş boş konuşmayın mediha nine nin durumu ortada da kadın kendine bile bakamıyor biz olmasak zavallı kadın
Köylü osman : ya ben ferah ı çok özledim bana sarılışını gülüşünü herşeyini özledim
Mukaddes : hadi yatılı okula gönderdik o günden beri yavrumu bir kere görmeye gitmedik kim bilir neler düşünmüştür yavrum onu kaderiyle tek başına bıraktığımız
Köylü osman : madem hepimiz ferahı çok özledik ferah ı görmeye gidelim hem ona da moral olur
Mukaddes :olur müthiş bir fikir
Köylü osman : herkes ferahın sevdiği şeyleri hazırlayalım ve görmeye gidelim
Terzi melahat: ben ferah a güzel pembe bir elbise dikerim o zamana kadar
Köylü osman:bende ferah a bir sepet sevdigi pamuk şekeri kağıt helva elma şekeri götürürüm bütün arkadaşlarıyla yer
Kırtasiyeci necip amca içeri girer
Necip: ne konuşuyorsunuz
Köylü osman: ferah a gidicez ne götüreceğimiz konuşuyoruz
Necip: bende lde kokulu silgi tüylü kalem defter götürürüm
Mukaddes: bende ferah a onun tadına doyamadığı zeytinyağlı yaprak sarma yaparım okul arkadaşlarıyla yer
Bir baston sesi duyarlar bu ses mediha teyzenin sesidir hemen kasabalılar konu değiştirirler
Mediha teyze: ne konuşuyordunuz ben yokken ben gelince sustunuz
Köylü osman:hiç bu seneki zeytin mahsulün den konuşuyorduk
Mediha teyze : iyi mi
Köylü osman:ne iyi mi
Mediha teyze bütün tarlalarını hastalandı için bütün zeytin ağaçlarını kasabalılara çalıştırmak için vermiştir
Mediha teyze: ne mahsülü olacak zeytin ağaçların dan bahsettin ya mahsul iyi mi diyorum
Köylü osman : çok şükür bu sene zeytin ağaçları iyi mahsül verdi
Mediha teyze: iyi iyi siz kendi yağınızda kavrulunda
Mediha teyze o kadar bitkindiki konuşacak mecali yoktu aradan 2 hafta geçti kasabalılar işlerini ayarlayıp kamyona doluşup yola çıktılar mediha teyzeye söyleseler gelmek için inat ederdi ama şu anki konumda bu imkansızdı çünkü mediha teyze yataktan kalkamıyordu hastalık iyice onu perişan etmişti okulda ferah ve zeydan vardı diger lerin hepsi ailelerin yanına gitmişti bu yazın tek avantajı suzan hanım yoktu kendisi bir haftalığına yıllık izne çıkmıştı içeri bir anda midyat amca gülümseyerek girdi ve
Midyat amca: ferahcım benle yemekhaneye gel sana güzel bir süpriz var ferah hiç mutlu değildi çünkü hayattan ümidini kesmişti herşey silik silik hatırlıyordu ferahin içinde sadece şüphe ve korku icini kemiren korku endişe vardı yemekhaneye geldinde sanki ne icin geldik der gibiydiolmuştu gördüğü manzara karşısında

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT MÜCADELESİ
RandomBu kitap yoğun bir şekilde duygusallık dram hüzün aşk bir parçada korku içerir yorumlarınızı dört gözle bekliyorum okuyuculara tek tavsiyem hayatta ne olursa olsun umutumuzu Kaybetmeyin çünkü hayat umutsuz olursak çekilmez bir hal alır bu yayınlad...