10:52 P.M. Oo, Hindi ito daily diary. Hindi ako ganun magdiary dahil na rin sa sobrang busy ko nung nakaraan at hindi ko na maharap ang mag-update ng buhay ko. Ano pa nga ba ang bago dito, edi may problema na naman ako, in short super stressed na naman ako. I had an argue with my sister, if you even call it an "argue" but what I'm sure of is that, it deeply upsets me. It ruined my very beautiful mood for this day dahil ako'y nai-treat ng pinaglalawayan kong chocoholic mousse at java chip-flavored frappe ng pinakamamahal kong ate boardmate- si ate Joelynne also know as ate 'Quin' after namin mag-inquire ng boarding house na malilipatan. We're currently planning to move out of here. Pero bago natin pag-usapan yun, wag muna tayong lumayo sa nagpapalumbay sa akin.
Ito kasi ang nangyari , syempre nagfa-Facebook ako, scrolling my news feeds and then I randomly saw my Ate's pictures na kaka-upload lang but matagal na yun nung college night nila, months ago if I'm not mistaken. At that time, yung suot niya is yung borrowed dress ko from my other boardmate. Pinaalam nila sa akin yun na hihiramin nila yung dress, not KUNG PWEDE bang hiramin, pumayag naman na ako nun pero nakakahiya sa boardmate ko sabi ko at first knowing that I borrowed it last semester pa for my corporate attire every Management subject ko, pero napagkasunduan namin na 'Sige, you can borrow that dress Basta wag ka lang magpipicture or kung magpipicture ka man, don't dare post it on Facebook.' Malinaw na malinaw naman sa usapan namin na pumayag siya sa kasunduan, I'm very strict sa mga ganyang bagay dapat marunong sumunod sa usapan so I'm expecting na susunod siya.
And then now, I saw her posted pictures with that same dress though it's only half body so para sayo na makakakita that is not familiar with the dress eh hindi mo mahahalata na yun iyon , but I am. So na-distinguish ko kaagad. And so again, , I commented and it goes something like this.
"Sabi mo di ka magpopost. Di ka rin nakatiis. Tsk, tsk. " Well, it's not quite obvious kung ano ang tinutukoy ko diyan , right? If other people read it, they wont think of that way about sa kung ano talaga ang tinutukoy ko so I didn't bother. But few minutes later, she PMed me.
She said this, " OA ka naman, pati yun lang. Half body naman." That was her first message. But it doesn't end there. While I was replying , she's also formulating another words of her.
"Mas OA ka, sinabi ko lang. Di ko sinabing i-delete mo." This is what I replied. Although medyo magulo, all I really meant there is that, sinabi ko lang na di siya tumupad sa kusunduan namin, Di ko naman sinabing ng "Oh my gosh, I-delete mo yan, I told you not to send it right?! " Ganyan an OA diba?
But just as I replied may another 2 messages na silang sinend. At ang Sabi sa Message #1 is: " Grabe ka, Wala ka man lang preno at talagang kinomment mo pa. Hindi mo na lang ni-PM yang init ng ulo mo." Like wth? Sinong may sabing mainis ang ulo ko? Really, what with this people, yet too late for me to defend myself with that. Kanis, ngayon ko lang napansin yang part na yan habang dinodocument ko siya ngayon, right at this moment.
Message #2 na kasunod lang which I think was supposed to be her reply in my message: "Ewan. Salamat ah. Wala ka naman nang pinipili Naira." Anong pipiliin ko? Eh siya nga , walang pinipiling hiramin kahit hiniram ko lang sa boardmate ko, hindi man lang siya mahiya what more at pinost pa niya kahit hindi halata? See? Ako pa ang Mali at masama na naman. And like hello? Sinong OA samin ngayon, ni hindi nga alam ng ibang tao kung ano tinutukoy ko dun.
So here is what is managed to reply back, I told her that, " Dapat lang, para alam mo sumunod sa usapan. Wag kang OA, ikaw lang nakaintindi nun."
But then, "Grabe ka, para kang hindi nanghihiram ng damit ah. Kahit hindi mo Yan damit ..... Bakit, while body ba? Hindi naman . Maka"Dapat ka lang" parang hindi ka humihiram ng damit ko ah. Ginagawa mo pa g DP. Makapagsalita ka wagas. Akala mo kung sino-sino ka na ngayon ah."
Yan ang sabi with matching mention my name pa yan. Just wow right, I knew it. She was always like that, if something that is not going smooth between the two of you, when she starts, hindi ka na niya titigilan at uungkatin niya from the very depth of EVERY thing to the point na Kung ano-ano na sasabihin niya sayo just to get back at you. At grabe yan, sooooooobrang sakit. I'be been through a lot. I even cried, secretly. But sometimes, way back then, when I can't hold it anymore, I burst into tear quietly but they're just traitor enough to grow into sobs up to loud ones. There was even a time that I can't help it but to cry while I'm washing clothes and there, suddenly my father noticed it , asked me why and then I tell the reason. My ate was to blame, after she was beckoned to get lectured. She'll lecture me too. Secretly . Whispered defying words that even my cryings are my fault. Like, as I remembered, she said this once to me, " Wow. Ang galing mong actress, you know what? You don't need to cry in front of dad." And all along it was all again my fault. That's how hard I've been through. The hell, Hindi ko na nga siya sinusumbong, umiiyak na nga ako ng tahimik eh, tapos ako pa masama.
Going back to the story, Ito pa ulit sinabi niya. " Tandaan mo tong doings mo na to. Wala ka nang pinipili. Sana naman, Hindi mo na kinomment. Akala mo kung sino ka na." And lastly, may pahabol na message. "Alam ko nababawasan mo ito." Sabi sa inyo eh, di siya titigil hanggat Di siya nakukuntento.
Syempre nagreply rin ako. "Sinong OA ngayon? Yan ang mahirap sayo eh, hindi ka lang nasunod kung ano-ano na sinasabi mo. Huwag mong sinisisi sakin ang kasalanan mo, buti sana kung damit ko yan. Marunong ka rin sanang mahiya. Yun ang usapan, di ka tumupad, consequence. Sabihin mo na lahat ng gusto mo, bahala ka na, sawa na rin ako kakaintindi ng mga pinagsasabi mo. Hindi mo lang alam kung gaano ka nakakasakit, hindi mo lang alam. Hindi mo lang alam."
All this time, Hindi ko binabanggit kung gaano ako nasasaktan sa mga pinagsasabi niya sa akin at Hindi ko rin sinasabi sa iba, kahit sa mga magulang ko. Dahil kahit ganun siya, mahal ko pa rin yun eh. Ayokong mapagalitan siya, kahit sobra na. Naguiguilty kasi ako eh. Naaawa ako Pag pinapagalitan siya. Kaya kahit na masakit na, I just keep it to myself, at Kung kung hindi ko na talaga kaya minsan I share to my some of my friends nung highschool pero once in a blue moon Lang yun mangyari dahil pinapatatag ko ang sarili ko , hinihigpitan ko ang lapit ko kay God para tulungan niya ako sa araw-araw na pagtayo ko mula sa pagkakadapa. Sakanya lang ako dumadaing. Tsaka kung magsheshare ako sa mga kaibigan ko, sobrang ingat na ingat ako sa pagpili ng words na gagamitin ko dahil kahit na ganun siya, ironically, ayokong mag mukha siyang masama sa paningin ng iba. Ayoko ng ganoon. Kaya kahit na ganun Yung kinukuwento ko Sa mga kaibigan ko, in the end idadagdag ko Ang mga salitang, "Pero mabait rin naman siya, hindi naman ganun ka...." Ganito Ganyan, chuchuchu.
At alam niyo ba Kung ano Ang reply niya? Ito lang naman, "Puro ka nakakasakit, Hindi mo Alam Kung Anong nararamdaman namin dito. PERIOD." Like hello? Another what the hell? Anong akala niya ? Hindi ako tumira doon? Diyos ko, nanggaling rin naman ako dun. ALAM KO. NARANASAN KO. And now sasabihin niya Yan? Wow lang. Ayoko na dagdagan pa tong reaction na to dahil for sure, may mas ihahaba pa ito.
Isa lang naman ang kailangan ko ngayon eh. Siya lang makakatulong sakin. Siya lang ang napagsasabihan ko lahat at nakakapagbigay ng sapat na comfort sa akin. Si God lang ang kayang makapagpagaan ng loob ko. And a little bit with my friends.
-Sign out: (12:37 A.M. March 20, 2016)
