Het is al 6 uur in de ochtend wanneer mijn wekker afgaat. Slaperig wandel ik door de gang onderweg naar de badkamer. Ik doe mijn behoeftes en ga terug naar mijn kamer om me klaar te maken voor de gevangenis (school). Ik weet dat ik van geluk mag spreken dat ik naar school ga maar ik kan er niets aandoen dat de lessen me dood vervelen. Ik doe een witte hemdje aan met zwarte jeans en mijn witte superstars. Ik doe wat lichte make up en laat mijn lange, stijle, bruine haren los. Eens ik beneden ben eet ik mijn ontbijtje op en vertrek naar school. Als ik aankom op school zie ik Rania (mijn beste vriendin). "Hey Chaima!" zegt ze tegen me.
"Salam Rania" zeg ik tegen haar terwijl ik haar twee kusjes geef aan haar wangen. "Wat zie jij er goed uit zeg, is het voor Samir?" zegt ze lachend naar me. "Voor wie zal ik het anders doen, voor jou?" zeg ik geheimzinnig naar haar. Wij begonnen allebei te lachen terwijl we naar de les wandelden. De docent kwam binnen en begonnen de les biologie. Na de les gingen ik en Rania naar onze lockers en zagen Samir praten tegen Ilham, een klasgenoot van hem. Ik hoopte dat ze aan het praten waren over de les, maar die blikken op hun gezichten maakten me niet zo blij.
