ZamanSızlar

Bölüm 4

Gece ıssız ve sakince ilerliyordu Dünya denen kara parçası üzerinde karanlığı bölen hiçbir şey yoktu apartmanların dahi ışıkları boy göstermiyordu, sanki geceleri Dünyada insanlarla beraber uyuyor gibiydi. Tıpkı insanoğluyla beraber ölüm uykusuna yatacağı gibi...

27 Kıtada gece karanlığında sadece Zamansızlar denen örgüt ayakta kalabiliyordu diğer insanlar ise saatleri geldiği an zorla uyutuluyordu. O gece de boştu sokaklar Amelia sonik silahını sakince kavramış Gezici Trospanları avlıyordu her gece yaptığı gibi. Neredeyse herkesin bir görevi vardı.

Amelia'nın bu gece başka bir görevi daha vardı. İsyanı yaymak için 27 Kıtayı dolaşarak tüm Zamansızları bir araya getirip Trospan İmparatorluğunu yıkmak. Bu yolculuğa Pars'ın da katılmak isteyeceğini düşünerek davet etti. Dünyayı dolaşma fikri oldukça güzel geldi kabul eder etmez hazırlanmaya koyuldular.

Bir gece de tüm Dünya'yı nasıl dolaşacağı hakkında hiçbir fikri yoktu kendine uygun bir silah modeli seçti duvardan mavimsi bir sıvı ile kaplıydı garip ama hoş görünümü vardı seçtiği silahın tam olarak işlevini bilmese de... Amelia bir göz kırparak çağırdı Pars'ı sokaktan yüzü sürekli gülümsüyordu hoş bir teni olması dikkatinden kaçmıyordu.

''Maalesef ışınlanmayı kullanamayız bu saatte çok dikkat çeker riske girmeden yol alacağız'' dedi Amelia ardından cebinden ufak bir anahtar çıkardı ve üzerindeki düğmeye dokundu o sırada tam karşılarında bir cızıltı sesi içerisinde garip bir cisim belirdi. Nerdeyse tamamı gri sadece ön tarafında iki ufak camdan ibaret bir araçtı bu.

Pars şaşkınlıkla seyrediyordu sadece olup bitenleri daha önce böyle bir şey görmediği için garipsiyordu ancak kısa süre içinde olanlara ayak uydurmaya başlamıştı. ''8 saat içinde tüm Dünyayı dolaşmış olacağız duracağımız kıtalarda kesinlikle yanımdan ayrılma çok güvenli bir yolculuk olmayacak.'' dedi Amelia gözlerini kısarak. Pars sadece onaylayabildi söylediklerini.

Aracın sağı ve solundan yukarı doğru açılmaya başladı kapıları Amelia sağ taraftan atlayarak direk kavradı direksiyonu çok garip gözüküyordu içi sadece bir kol ve iki düğmeden başka bir şey bulunmuyordu. Soldan atladı içine Pars zaten araç iki kişilikti ufak tefek bir şey olmasına rağmen çok rahat hissetti.

Amelia önünde duran yeşil düğmeye basınca araç aniden yükselmeye başladı bu inanılmazdı gökyüzünde uçuyorlardı. ''Bu mükemmel'' diye bağırdı Pars yüzünde ki o şaşkın gülümsemesiyle, çok mutlu gözüküyordu unutmuştu Dünya'nın başına gelecekleri; sadece gökyüzünde süzülmenin mutluluğu vardı yüzünde.

Amelia'nın aracı bulutlara kadar yükselmiş ancak hala apartmanların son katı görünmüyordu. ''Bu binalar nasıl ayakta kalabiliyor benim yaşadığım yerde on katı olan binalar dahi çok tehlikeliyken burada yüzlerce kat var.'' diyerek sordu Pars.

''On kat mı şaka yapıyor olmalısın'' dedi Amelia gülerek. Farklı karşılamıştı bunu doğduğu günden beri bu binalar yüzlerce kattan oluşuyordu on kat hiçbir şeydi onun için.

Sadece 15 dakika geçmesine rağmen iniş alanı gözükmüştü. Bu kadar kısa süre içinde bir kıta yol almak yüzünde gülümseme oluşturmuştu Pars'ın. Amelia aşağıda boş bir alanı göstererek ''İşte ineceğimiz nokta şurası bizi Başkan Kartal karşılayacak İsyanı haber verip tekrar yola koyulacağız.'' dedi ve ardından önünde duran kolu aşağı eğerek alçalmaya başladı.

''Neden arayarak haber vermiyoruz ki?'' diye sorunca Pars tüm sinyal ve bağlantıların yapay zeka olarak üretilmiş olan Trospanlar'ın kontrolü altında olduğunu öğrendi.

''Sadece kendi frekanslarımızda iletişim sağlayabiliyoruz Trospanlar'a karşı çıkmak kolay bir şey değil.'' dedi Amelia.

Aracı ara sokaklarda bir yere park eden Amelia silahını hazırda bekleterek ıssız karanlıkta Başkan Kartal ve diğer Zamansızların mekanına doğru yürümeye başladı. Hemen arkasından gelen Pars ''Ne kadar yol geldiğimiz hakkında bir fikrin var mı Amy? Bu arada adını kısaltarak söylemem rahatsız eder mi acaba?''

''Nasıl istiyorsan öyle söyleyebilirsin. Ve evet uzun bir yol geldik Amerika Kıtasını aştık.'' dedi ve gülümsedi Amy. Hoşlanıyordu kendisinin böyle bilmiş tavırlı davranmasına.

İleride bir yerlerde gökyüzüne tırmanan dumanlar görünmeye başladı. Amy önde Pars hemen arkasında dumanın çıktığı noktaya doğru ilerlediler. Yerde metal bir koldan yükseliyordu duman parçalara ayrılmış içinde bulunan kablolar yanmıştı.

Amy tedirgin bir şekilde Pars'a bakarak ''Bunlar Trospanlar burada olmamalıydı hemen koş'' diye yüksek sesle bağırdı. Birlikte ilerledikçe yerde çokça Trospan cesediyle karşılaştılar o sırada Amy gözlerinden kaçan insan cesetleriyle karşılaştı. Burada bir savaş olmuştu Zamansızlar ve Trospanlar arasında.

Yerde birçok erkek kadın hatta çocuk cesetleri duruyordu hepsi ölmüştü ancak hiç kan izi yoktu Amy Trospanların da Elektrik Silahı kullandıklarını fark etti bu hiç iyiye alamet değildi. Amy ne yapacağını bilemiyor sadece gözlerinden yaşlar akıtabiliyordu. Amelia'nın ağladığını gören Pars onu teselli etmek için yanına gidip sırtını sıvazladı söyleyecek bir sözü yoktu.

Amelia hızla ayağı kalkarak bileğinde ki bilekliğin üzerinde duran birkaç tuşa bastı bir hologram yükseliverdi bileğinden sanki karşılarında gibiydi liderleri belirmişti biranda.

''Efendim Kıta5 tamamen kuşatılmış hepsini kaybettik üzgünüm zamanında yetişemedik.'' dedi Amy.

''Biliyorum Amelia tüm Kıtalardan haber aldık Zamansızların tümü tespit edilmiş maalesef bir tek biz kaldık hemen buraya dönün bizi de fark etmeleri uzun sürmez.'' diyerek emir verdi liderleri ardından hızla araca doğru koşar adım ilerlediler. Amy sanki gözlerinde ateş varmışçasına sinirli ve öfkeli bakıyor Pars'ı endişelendiriyordu.

''Zamansızların çoğu öldü sadece biz kaldık ve önümüzde 6 gün var sana yemin ediyorum Pars tek bir Trospan bile hayatta kalmayacak.'' dedi Amy gökyüzüne yükselirken.