ZamanSızlar

Bölüm 8 - Final

''Kapatın hemen şu lanet olası bilgisayarı... Merak etme Amy kurtaracağım seni ne pahasına olursa olsun kurtaracağım'' dedi Jack gözlerinden yaşlar düşerken.

''Hayır sakın kapatmayın tek kodla çalışan bir sistem koyulu eğer kapanırsa bir daha imha etmeniz en az iki haftanızı alır.''

Herkes endişeyle bunun nasıl olduğunu merak ediyordu. Amy nasıl bir Trospan olabilirdi kim nasıl yapmıştı? ''Jack beni iyi dinle her şey kafamın içinde artık her şeyi biliyorum Pars'ı Makhaneye götür buraya ait değil kendisi bir yolunu bulup eve dönecektir.'' dedi Amy.

''Size hemen bilgisayarları kapatmanızı emrettim'' diye bağırdı Jack.

''Bilgisayarların kapanmasına 10 saniye efendim''

''Hayır Jack bunu yapamazsın benim kurtuluşum yok içimde onlara dair her şey var ben öldüm Dünya'yı kurtarın beni değil.''

''Bilgisayarlar kapandı efendim Trospanlar serbest açık hedefiz şuan.''

''Yoo – Hayır! Bunu yapmamalıydın benim şansım yok Dünya yok olacak tek şansımız buydu.''

Kısa zaman içinde içeriye Trospanlar doluşmaya başladı. Jack ''Trospan kaçış kapsüllerine koşun Amelia'yı ben alacağım.'' dedi.

Tüm ekip Kapsüllere binerek uzaya doğru yol aldılar ''Makhaneye gitmemiz gerekiyor buradan kurtarabileceğimiz tek kişi Pars.'' dedi Amy.

Uzayda ki gemilerine vardıklarında Jack Pars'a ''Sen bir Zaman Yolcusu musun?'' diye sordu. Pars ne demek istediğini pek anlamasa da ''Yo hayır değilim bir anda kendimi burada buldum bunun bir amacı olmalı.'' dedi.

Jack Pars'ı alarak Kıta 11 e doğru yola çıktı ''Orada ne var?'' diye sordu Pars. ''Orası bir efsanenin merkezi zaman yolcusu geldiğinde gitmesi gereken yer.''

Gemi Kıta 11'e indiğinde Jack silahına davranarak Pars'a kendisini takip etmesini söyledi. Kısa bir koşuşturmadan sonra saray benzeri bir eve vardılar içeriye girdiklerinde boşluktan başka hiçbir şey göremediler. Tam karşılarında bir çeşit makine durunca Pars ''Nedir o ne işe yarar?'' diye sordu.

''Kimse bilmiyor ne işe yaradığını belki de sen çözersin şimdi ben dışarıya çıkacağım makinayı kullanabilirsen ne işe yaradığını öğrenebileceğiz.''

''Dur nereye gidiyorsun tek başıma ne yapacağım burada.''

''Amy senin bir Zaman Yolcusu olduğunu söylüyor eğer doğruysa bunu kullanabilirsin ve herkesi kurtarabilirsin şimdi ben dışardayım sana bol şans.''

Jack dışarıya çıktığı gibi sarayın tüm ışıkları aydınlandı sanki ev büyülü bir ev gibi efendisini görmüşçesine uyandı. Makinanın başına doğru ilerledi Pars ortada yeşil büyük bir tuş yanında ise yuvarlak bir delik vardı. Düğmeye ne kadar basarsa bassın hiçbir şey değişmedi.

Ardından o boşluğun bir anahtar deliği olduğunun farkına vardı ancak anahtar kendisinde değildi nasıl çalıştıracağını bilmiyordu. Daha sonra aklına kolyesi geldi tıpkı onun şeklinde bir boşluğu vardı boynundan çıkarıp makinanın deliğine yerleştirdi. Ardından ışıklar yanıp sönmeye yer titremeye başladı.

Daha önce yaşadığı ışık haznesi bu sefer tüm Dünyayı sarmış gibiydi bir güneş belirdi gökyüzünde kavurucu bir sıcaklık hakimdi. Bir parktaydı çocuklar top oynuyor büyükler sohbet ediyordu. Sanki her şey değişmiş gibiydi sanki daha önce bu sahneyi yaşamış gibi hissetti.

Bankta oturmuş bir çocuğu fark etti Pars üzgün görünüyordu, sanki mutsuzdu diğer çocuklar gibi değildi ağlıyordu. Birden farkına vardı her şeyin çocuk kendisiydi küçüklüğünde bu parka çok gelirdi şuan kendi geçmişinde dolanıyordu.

Aklına çocukluğunda ki o gün geldi biri yanına gelip ona bu malum kolyeyi vermiş onu umutlandırmıştı. Yavaş yavaş dank etti kafasına kolyeyi kendisine yine kendisi vermişti.

Final!

Kısa bir hikaye olarak ele aldığım Zamansızlar burada bir çok soru işaretiyle bitiyor.Bir sonra ki kısa hikayem Zaman Yolcuları çok yakında yayınlandığında bu hikayenin devamı olarak ele alınacak. Ardından üçüncü ve son kitapta Dünya'nın yaşadığı kıyamette Zamansızlar ve Zaman Yolcuları beraber mücadele edecek. Okuduğunuz için teşekkür ederim Son kitaba kadar soru işaretleri bitmeyecek. 

Kendi hikayelerinizi mesaj olarak ya da duvarımda paylaşarak ulaştırırsanız okuyacağım.