Chapter Twelve

3 0 0
                                    


Chapter Twelve

-Janine's POV-

Today is gonna be the last day of our stay here in Baguio. Ay mali. Bukas pa pala, probably until 12:00 PM pa. Kasi mamayang gabi meron pa daw Olympiad Night. Susku ang arte di ba? Mag-aawarding lang may party pa. Buti na lang prepared ako, may dala akong dress.

I am alone here at Jollibee, when somebody sits beside me.

"Alone?", tanong nya. Nang lingunin ko kung sino, si Aldrin pala.

"Yup.", sagot ko naman.

"Si Jed?", tanong naman niya.

"Hindi ko alam eh. Hindi pa kami nagkikita.", sagot ko naman.

"Hi guys. What's up?", biglang sulpot naman nung isa. Speaking of.

"Oh Hi Jed. Kumusta? Congrats nga pala pare..", sagot naman ni Aldrin at kinamayan ito.

"Okay lang naman. Salamat.", sagot nito. "Hi Bubwit..", bati naman niya sken na ngingiti-ngiti.

Tinanguan ko naman sya at nginitian ng bahagya. I don't feel looking at him kasi peste! Naiilang ako. Hindi ko alam kung bakit. Hindi man ako nakatingin sa kanya pero ramdam kong hindi niya inaalis ang tingin niya sken kaya naman hindi ko din maiwasan mapatingin sa kanya. At tama nga! Nakatingin parin siya sken habang todo sa pagngiti.

"Anong problema mo ha? At ngiti ka ng ngiti jan?", asar kong tanong.

"Wala lang masama bang ngumiti?", tanong naman nya.

"OO masamang ngumiti lalo na pag ikaw ang ngumingiti muka ka kasing pusang ulul..", bwelta ko naman.

"Wow ikaw ha.. napaka judgmental mo. Hahaha."

"By the way, alam niyo na ba yung event mamayang gabi?", biglang tanong naman ni Aldrin.

"Ah yung Recognition Night?", tanong ko naman.

"Yup."

"Ah oo. 7PM right?", tanong ko naman.

"Pwede ka bang maging muse ko Yakult?", biglang tanong naman ni Aldrin.

"Ha? May ganun pa ba?", mejo nag-aalangan kong tanong.

"Please.. ngayon lang uli tayo nagkita eh, matagal na uli toh. Can you be my date tonight?", he asked.

Hindi agad ako makasagot. Napatingin muna ako kay Jed na pokerface lang naman nakatingin din sken. Hinihintay kong pigilin nya si Aldrin pero..

"Sige na Bubwit pumayag ka na..", nakangiti nyang sabi. Peste! Bakit ka pumayag? Akala ko ba... tssss.. kainis.

"A-ah.. s-sige.", sagot ko na lang.

"Yes! So paano? I'll wait for you at the venue? Ay hindi, sunduin na lang kita sa Dorm mo? Ok ba yun?", tanong nito. Tumango naman ako. "Okay lang naman sayo Jed di ba?", tanong din niya dito.

"Ah oo naman. Okay lang. Pakiingatan na lang si Bubwit Tol.", sagot ni Pusa. "Sige ha.. una na ako.", at nagpaalam na siya.

Hindi ko alam kung bakit naiinis ako. Hindi ba siya nagseselos? Tsk. Oo na ako na ang dakilang assuming. Bakit naman siya magseselos di ba? Tss. Nakakainis talaga ako. Nakakainis. Kainis. >_<

Despising the Despicable OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon