KÜÇÜK HANIMAĞA

4.BÖLÜM

Kızgın veya kırgın kalabilirmiydi insan hiç annesine.
Peki ya bir anne evlatları arasında ayrım yapabilirmiydi.
Ben annene küsememiştim. Berfin olayları anlatınca nasıl soluğu yanımda almıştı.
Konağı basmıştı canı pahasına benim için. Ne kadar yanım da olmasa da koruyordu hala beni.

"Gelin sınırını aşma!"

Berzan elin de çay bardağı ile mutfaktan çıkarak yanıma geldi. Uzun zamandır buradaydı demek ki!

"Daye! Havin benim karım. Sen odana çık burada ki problemi karım ve ailesi ile ben hallederim"

Emine anne sinirle çıkmıştı merdivenleri. Berzan da çok rahat bir şekilde anama doğru geldi.

"Siz utanmıyormusunuz hala kapıma gelmeye!"

"Berzan oğlum ne diyorsun. Kızım bu evde dayak yediğini bilerek nasıl gelmem"

"O kocan olacak adama berdeli kabul etmesi ve kan dökülmemesi için para ve topraklarımdan verdim. O da yetmedi oğluma iş dedi sustum kabul ettim sırf kardeşim nefes alsın sevdiği adamın yanında olsun diye. Karşılığında istediğim tek kızını ölü sayacaksın dedim. Hiç düşünmeden kabul etti şimdi mi merak edersin kızını.

"Yalan söylüyor değil mi? Böyle birşeyi kabul etmezsiniz kızını mal mülk değişmezsiniz anne! Söz vermiştiniz bana hayallerinin arkasından gitmen için elimizden geleni yapacağız demiştiniz şimdi beni bir ağaya iki kuruşa satmadınız değil mi?"

"Kızım senin canını düşünürken abini nasıl ölüme atardım. Nasıl diğer yavruma kıyabilirdim. Yaptı bir hata ama sadece bir can değil ki rojda hamile o sabinin suçu ne nasıl üçünü de arkamı dönebilirdim."

"O benim abim değil! Hakketmişti!ölmeyi bile bile seçmedi mi? yakın arkadaşının namusuna göz dikmedi mi. Onlar ölmeyi haketmişti anne.
Peki ya benim suçum neydi kaç yaşındayım ben nasıl gözden çıkarırsın beni hiç mi düşünmedin benim kızım bu sorumluluğun altından nasıl kalkar hiç mi demedin onun canı yanar mı söylemedin mi ölür kızım orada abisi bildiği adamla aynı odaya girerken. Ya onaltı yaşındayım anne ben hiç mi sızlamaz vicdanın merhametin. Nasıl koydunuz kafanızı yastığa. Bu saatten sonra benim ne annem ne de ailem var. Ölürsem bile gelme istemem artık seni!"

"Kızım lütfen konuşma böy..."

"Yeter artık derhal git buradan sakın gelme benim ailem artık burası bunun için satmadınız mı kızınızı. Bu töre ya da adalet değil. Bu sizin ve sizin gibi iğrenç insanların vicdanını susturduğu bir teselli. Sizi istemiyorum artık!"

Berzan omzuma sarılarak ayakta dik durmamı sağladı.

"Duydunuz kızınızı. Herşeyi öğrenme vakti gelmişti. Berfin sen istediğin zaman bu eve gelebilesin arkadaşını yalnız bırakma"

Berzan çayından bir yudum alarak geri mutfağa girdi. Bilerek yakmıştı canımı bunları öğrenmemi kendisi istemişti üzülmem için. Berfin'e sıkıca sarılıp vedalaşırken annemi görmemezlikten gelip odama çıktım.
Berzan odaya girip banyoya yöneleceği zaman önüne geçerek durmasını sağladım.

"Aşağıda ki sergilediğin oyun neydi öyle? Şimdiye kadar sustun da neden şuan?  Ne istiyorsun yalvarırım söyle ben çok yoruldum.
Aklım ermiyor böyle oyunlara Anlamıyorum içerisinde bulunduğumuz savaşı."