Cold Hearted Princess

Chapter 2

Kinabukasan..

Tinatamad ako pumasok -__-

Isa pa sa mga inaalala ko ay yung nag-chat sa akin kagabi na seatmate ko daw.

Another boring day ??

Or what ?

Sa classroom...

Masyado pang maaga, 30 minutes pa bago magsimula ang class namin.

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad, walang lingon-lingon.

Umupo ako sa assigned seat ko, I put earphones.

Music on, ignore the world.

Habang nagsa-sound trip, hinanap ko yung libro ko about Greek mythology sa bag ko.

Palagi akong ganito, kaya hindi ko mga kilala ang mga kaklase ko.

Puro rock songs ang laman ng iPod ko.

Now Playing: Ignorance by Paramore 

If I'm a bad person, you don't like me ♫♫

"Yeah, I really love Hayley Williams."

I almost whispered to myself. Well,  being a fan of a band hilig ko talaga. 

Tapos may biglang kumalabit sa akin, tinanggal ko yung earphones ko.

"What ?"

Cold tone, as usual.

"I'm John Clyde.

Yung.."

Napakamot siya ng ulo. 

So that's him.

"Ahhh.."

Ilalagay ko na sana yung earphones ko nang magsalita ulit siya.

"You need a friend.."

-Clyde

"I dont need those. You dont care. Wag mo ko pakialaman"

-Ako

"I can be one, I promise"

-Clyde

"W-what ? I-i dont need them. I dont need one."

Nanginginig kong sabi sa kanya. 

Tss. Hate this feeling.

"Im here, you dont need to search no more."

Natahimik ako nang maalala ko yung past ko. Nostalgic.

"Well, if you dont allow me. I'll be, even you're pushing me away."

--

Recess na. And guess what, kasama ko siya ngayon papuntang canteen.

"JC, Jc itatawag ko sayo. Simula ngayon, I'll be your Bestfriend."

He said while smiling brightly. He's so happy-go-lucky.

"Okay"

Nung makababa na kami galing room, as usual.

They are all staring at me and John Clyde.

Madaming nagbubulung-bulungan, kesyo himala daw 'to.

"Sama talaga ng ugali ! Mang-aagaw pa ! Si Papa Clyde pa kasama niya. How dare she !"

Nang-gagalaiting sabi nung girl na may kasamang group of friends.

Ni hindi na yun bulong at rinig na rinig ko pa, na halos ipagsigawan niyang inagawan ko siya ng boyfriend.

Nilapitan ko siya at..

"Are speaking for yourself ? Better back-off."

Hinigit naman ako ni John Clyde.

Yung singkit na mata nung babaeng yun ay lumaki, I want to burst a sarcastic laugh at her face.

"Tara na Jc ! Hayaan mo siya"

At nilagpasan na namin yung babaeng yun.

Hinila ako ni Clyde ng mabilis papunta sa loob ng canteen. As usual, humawi nanaman ang daanan. Ang kaninang maingay na canteen ay natahimik.

Bumili na si Clyde, tahimik parin.

Hanggang sa paglabas namin, naging maingay ulit at alam kong samu't saring kwento nanaman at usap-usapan tungkol sa amin ni Clyde ang tsismis nila ngayon.

Habang naglalakad kami bigla akong may naitanong sa kanya.

"Bakit sila ganun ? Ganoon ka ba kasikat ?"

"Hayaan mo sila. Tara doon tayo, upo tayo sa bench."

Sabi ni Clyde, di naman na ako umiimik.

Umupo naman kami.

"Im asking you some questions, if you dont mind ?"

Tanong niya. Hindi ako umimik at nagpatuloy siyang magsalita.

"You're like a stone to act...

Never been broken, strong. You seem so tough on how you acted that way. You need love, you need to be loved..."

"Tara na Clyde. "

Aya ko sa kanya, sa totoo lang umiiwas ako sa mga ganung kaseryosong topic. I dont want my heart to fall into pieces because of those words. 

Bumalik na kaming dalawa sa classroom, something's different.

Mukhang natahimik si Clyde.

Nagsimula na ring magdiscuss yung math Prof namin.

"Blah...Blah...Blah...

Gets ? "

Ayos rin 'tong teacher na 'to.

"Yes sir !"

"Let's have a quiz."

Oh gosh. Like a care ? 

I got two over ten. Not bad. 

At si Clyde ? Ayun perfect.

Hindi ako kagalingan sa Math, pero wala akong pakialam.

i just love reading psycho facts and all about science matters. 

>>FASTFORWARD<<

Uwian na.

"Ahmm, punta tayo sa bahay niyo Jc ? Pakilala mo ko as your friend sa mga parents mo."

-Clyde

"Tara, punta ka. Wala naman akong kasama."

-Ako

"Te-teka ? Wala ? Bakit asan ba parents mo ?"

"Long story, tara na"

Pinapasok ko na si Clyde sa bahay ko.

"So mag-isa ka lang dito ?"

-Clyde

Para siyang batang dinala sa museum para magsight seeing.

"Oo eh"

"That's why you're like that.

Empty, and lonely at the same time."

[A/n: SLOW UPDATESSSSSSSSSSSS !! Enjoy reading :)]