ROYAL HASHTAG ACADEMY

CHAPTER FOUR

SOMEONE'S POV

Nandito ako ngayon sa taas ng puno at iniisip yung na bunggo kong babae noong isang araw. Tanghali na dito at wala pa kaming pasok sa susunod na araw pa. At magiging ganun ulit ako. Nakakainis kasi mga tao dito. Tao nga ba? .

Sige tlog muna ako baka makapatay pa ako kapag hindi ako nakatulog.

************************************
SUE's POV

*UNAT* UNAT* UNAT*.

" AHHHH. GOOD MORNING SUNSHINE!! masigla kong sabi sabay tingin sa orasan. Hay 5:00 palang? Wala pa palang araw. Ulitin ko ulit. Hah

"GOOD MORNING PHILIPPINES!!! " Hahahahahaha. Ang saya ko ngayon. Bakit?? Basta malalaman ninyo rin . Wag excited mawawalan ng thrill. Hahahah

Inayos ko na ang aking kama. Sabay punta sa CR para gawin ang daily routine ko. Nag ligo ako then toothbrush. Lumabas ako sa CR at pumunta sa napakalaki kong closet. Nandito na kasi lahat ng gamit ko. Hinanap ko ang aking pinakamagandang damit yung fit kong dress para makita nila ang napakagandang hubog ng katawan ko. Kaya nga ako ang TOP 1 sa FHM. Sayang naman kung hindi makikita. Hahahahah. Aandar na naman ang pagiging maldita ko. At pakasadista ko. Ang ayaw ko kasi ay ang lokohin ako. Kinuha ko na rin ang pinakamahal kong bag. Na ako lang ang meron dito sa pilipinas. Ganun ako kayaman.

Tumingin ako sa salamin at boom ganda ko. Perfect lahat. Humanda kayo sa akin . MGA PLASTIC.

Lumabas ako ng kwarto ko at papunta sa dinning room para kumain. But i check muna ang oras. At 6:30 pa lang. May iba pa kasi akong pupuntahan. Diba alis ko na mamaya so sulitin ko na.

Ako lang ang kumakain sa table kasi nauna ka sina mama at papa. Maaga kasi silang umaalis ng bahay but maaga naman silang umuuwi so mamaya na lang ako magpapaalam sa kanila.

Natapos na akong kumain at pumunta ako sa garage dahil ako ang magmamaneho ng aking sarili car. At kinuha ko ang susi ng favorite car ko. Actually ako lang din ang merong ganito here sa philippines.

Ang una kong pupintahan ay ang aking manager dahil kung wala siya ay hindi ako sikat. Kaya laking pasalamat ko sa kanya.

Drive lang ako ng drive but kanina ko pa napapansin na parang may sumusunod sa akin. Paano ko nalaman na sumusunod siya sa akin? Kanina pa ako nagdadrive at kanina pa ako may nalalampasan na mga liko but hindi pa siya lumiliko.

Nandito na ako sa parking lot sa building ng manager ko. Yung sumusunod sa akin ay wala na. Siguro parehas lang kami ng route.

Nandito na ako sa labas ng office niya kaya kinatok ko ang pinto.

*knock* *knock*

"Bukas yan." Sabi ni mariel. Siya na manager ko simula pa lang sa umpisa. Kaya naging bestfriend ko na yan. Pumasok na ako sa office niya.

"BESTY!! Bakit nandito ka? At bakit hindi ka na ka pangdisguise? " alam din kasi niya yung ginagawa ko na pagdidisguise.

Kinuwento ko sa kanya lahat pati na rin sa mga magulang ko. Yung una nagulat siya pero nagsink in din agad sa kanya.

"Ang sakit naman besty nangyari sayo." Sabi niya sa akin sabay yakap.

"Oo nga besty eh. Hanggang ngayon nga hindi ako makapag move on." Sabi ko sa kanya.

"Ok lang yan. Kaya mo yan. Btw. Bakit nandito ka? Anong importanteng bagay ang sasabihin mo? " sabi niya sa akin.

"Besty, aalis na ako. At hindi ko pa alam kong kailan ang balik ko. " sabi ko sa kanya. At nagulat siya.

"WHAT!?" Gulat na sabi niya.

"Siguro hanapin ko naman ang sarili ko kasi sa mga nalaman ko hindi ko na kilala kung sino ba talaga ako" sabi ko. Nalulungkot akong iwan kayo pero kailangan.