I Said It and That's Final (One Shot Story)

Epilogue

Gian's POV

Nag kayos na kami ni Niks. Sa wakas, siguro nabasa na niya yung sulat ko. Buti na lang at pinakinggan niya ako. I missed her so much. I know I made my mistake before buti na lang at nakita ko siya ngayon. We still have a lot of catching up pero nung una hindi ko alam kung paano ko siya hahanapin.

Alam ko na kung saan sila nakatira ngayon. Nag babaka sakali akong makita ko siya. Kaya madalas ako sa basketball court malapit sa subdivision nila, kasi madalas ko siyang makitang dumadaan dito. Kaya nung nag karoon ako ng pag kakataon para makausap ko siya ansaya ko pero hindi niya ako kilala? Hindi na niya ako naalala. Siguro nga talagang galit siya. Pero hindi ko hahayaan yun, nandito ko para itama ko ang mali ko kaya whatever it takes I'll get close to her again. I promised that to myself.

Kaya sakto sa inenrollan kong school ngayong 4th year highschool, doon din siya nag aaral. Well nakiusap ako kila Mommy na doon na lang din ako mag-aral. Buti na lang pumayag sila. Pasukan na. nakita ko na siya lumabas ng bahay nila.

"Kelan kaya kita pwedeng sabayang pumasok Niks?" tanong ko sa sarili ko. Kahit gusto ko siyang sabayan, hindi ko kaya kasi alam kong galit pa siya sa akin. kaya sinundan ko na lang siya. Nakita ko nakapasok na siya ng gate at may sumalubong sa kanya. Teka si Kriz yun ah, kilala ko si Kriz kasi kababata din namin siya. Pero may isa pa silang kasama.

"Sino yun?" tanong ko. kaya medyo lumapit ako. Alam kong eavesdropping to, pero may choice ba ako. Gusto ko naman makibalita sa buhay ni Niks. Napansin kong ako ang pinag uusapan nila. Kaya sumabat ako, kasama naman na ako sa usapan nila di ba? hehehe.

"Mark Gian Domingo. Gian for short." Sabi ko. nagulat siya. Akala niya stalker ako, natuwa naman ako. Pero hindi niya talaga ako maalala, kaya bago ako umalis, I let her remember who I am. I pated her head. Alam kong maaalala na niya ako dito. Sana nga. Tapos pumasok na ako. Hindi ko siya kaklase anu ba yan halos lahat ng subjects. Pero buti na lang may isang naligaw, sa Math. Mag kaklase kami. Sabay na naman sila nung lalaki kanina.

"Are you following me?" sabi niya sa akin.

"bakit dito ba ang klase mo?" tanong ko sa kanya.

"What do you care?" sai niya mejo mataray pa nga ehh. Napansin kong hawak niya ang schedule niya hawak niya kaya kinuha ko..

"Math, same time same room." Sabi ko then i looked at her and smiled. Namiss ko talaga siya.

"I'll take a picture of your schedule so you will not escape from Me." sabi ko then I took a picture of it..

"At pinaninindigan mo naman ang pagiging stalker mo." Sabi niya sa akin. aalis na sana siya but I grab her arm.