Τι παθαίνω μαζί σου?// H.S.

Κεφάλαιο 14ο

Harry's POV

Εβλεπα την Μπέλα να κλαίει στην αγκαλια της Μέλισσας. Θεέ μου τι έπαθε και ποιος φταίει? Μπορεί να είναι σπαστική αλλά δεν μπορώ να την βλέπω να κλαίει.

Μπήκαμε για μαθημα και ο καθηγητης της είπε να πει μαθημα αλλά προφανώς δεν τον άκουσε γιατί δεν έδινε και πολύ σημασία.

<<Ε ψιτ Μπέλα>> την έσπρωξαν για να ξαναγυρίσει στον δικο μας κοσμο.
<<Ναι συγγνώμη δεν σας άκουσα. Μπορείτε να μου επαναλαμβάνεται την ερώτηση παρακαλώ?>>
<<Δις. Evans δεν φαίνεσθαι καλά μήπως θέλεις να βγεις λίγο εξω?>>

<<Ναι νομιζω οτι χρειάζομαι λίγο καθαρό αέρα>>
<<Παρε κάποιον μαζί σου αμα θες>>
<<Οχι θα είμαι μια χαρά και μονη μου>> είπε και βγήκε εξω ο καθηγητης με κοίταξε και μου έκανε νόημα για να πάω μαζί της εξω

<<Μπέλα περιμενε>> της είπα τρέχοντας απο πίσω της. Μόλις γύρισε είδα τα ματια της κόκκινα και δάκρυα να τρέχουν.

<<Τι θες?>>
<<Ο καθηγητής μου είπε να ερθω να δω αμα είσαι καλά>>
<<Καλά είμαι τώρα μπορείς να φύγεις θέλω να μείνω μονη μου>> μου είπε και ξανά γύρισε απο την αλλη
<<Μπέλα σταματά να το παίζεις σκληρή για μια φορά>> Τοτε διπλωθηκε στα δυο και έπεσε στο πατωμα κλαίγοντας

Την αγκαλιασα και της έλεγα οτι όλα θα πάνε καλά, φαίνεται οτι κάτι την πονάει
<<Μπέλα πες μου τι εχεις θα σου κανει καλό να το βγάλεις απο μέσα σου>>

Μπέλα's POV

<<Μπέλα πες μου τι εχεις θα σου κανει καλό να το βγάλει απο μέσα σου>> μου είπε ο Harry και με φίλησε στην κορυφή του κεφαλιού.

<<Harry δεν θέλω να σου πω. Εσείς τα αγόρια τα βρίσκεται όλα σαχλα και δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν ειδικά εσύ. Καταλαβες>>

<<Σου υπόσχομαι οτι δεν θα σε κοροιδεψω οτι και να είναι, βλέπω σε πονάει πολύ και όσο μαλακας και να είμαι δεν θα σε κάνω να νοιωσεις άσχημα και πίστεψε με είμαι πολύ μαλάκας αλλά οχι γαϊδούρι>>

<<Εντάξει σε πιστεύω πως είσαι μαλάκας>> είπα και γελασαμε μαζί
<<Ειδες σε εκανα και γελασες. Ελα πες μου>>

Αφού του είπα τι έγινε με τον πρωην μου και με την δήθεν "κολλητή" μου έμεινε με ανοιχτό το στόμα και στην αγκαλιά του είχε εμένα να κλαίω με λυγμούς.

<<Δεν ξέρω τι σκατά να πω. Πρώτον σταματά να κλαις γιατί δεν αξιζει ουτε ενα δάκρυ ο μαλάκας και δεύτερον σε πήρε τηλέφωνο για να σου ζητήσει συγγνώμη λογικά το μετάνιωσε>>

<<Και εγώ τι θες να κάνω? Να γυρίσω πίσω σε αυτον σαν να μην έγινε τίποτα. Ουτε καν>>
<<Φυσικά και δεν είπα αυτό. Απλα συγχώρεσε τον και πάνε παρακατω>>

Αγκαλιαστικαμε και μείνανε να κοιταζει ο ένας τον άλλον αρκετή ωρα μέχρι που ενωσαμε τα μέτωπα μας.

<<Οτι και να γίνει θα είμαι δίπλα σου>> μου είπε και με φίλησε στο μέτωπο.

Γεια σαςςς τι κανετε ? Εγώ πολύ καλα. Λοιπον για όσους γράφουν πανελλήνιες καλη επιτυχία και σας εύχομαι να περάσετε εκεί που θελετε και για όσους γράφουν ενδοσχολικές καλη επιτυχία και σε αυτους. Σας αγαπώ πολύ και ευχαριστώ που με στηρίζεται 💜