Τι παθαίνω μαζί σου?// H.S.

Κεφάλαιο 18ο

Εκεί που ετοιμαζομουν χτύπησε το κινητό το πήρα στο χερι μου είδα ποιος ηταν και απαντησα
<<Τι θες;>>
<<Μπέλα θέλω να σου πω...>> δεν τον άφησα να τελειωσει

<<Ενταξει Ιαν σε συγχωρώ>>
<<Μετακόμισα στο Λονδίνο Μπέλα. Θέλω να σε δω αμα μπορείς>> με το που είπε οτι μετακόμισε στο Λονδίνο μου επεσαν τα ρούχα που κρατούσα στο άλλο χέρι.

<<Τι κάνες λέει; Ποτε; Γιατί;>> οι ερωτήσεις μου έπεφταν βροχή
<<Μπέλα χαλάρωσε μια μια τις ερωτήσεις>> είπε γελώντας

<<Ίαν δεν γελαω λεγε>>
<<Μετακόμισα χθες που σε πήρα τηλέφωνο ήθελα να σου το πω. Μετακόμισα για οικογενειακούς λόγους και αφού θα πηγαίνουμε στο ίδιο σχολείο απο οτι μου είπε η μητέρα μου ήθελ...>>

<<Επίτηδες το κανείς;>>
<<Οχι αφού σου είπα πως ήρθα για οικογενειακούς λόγους και απλα θέλω να είμαστε καλά μεταξύ μας>>

<<Και τι σε κανει να πιστεύεις πως εγώ μπορώ να σε συγχωρεσω με πληγώσες>>
<<Ας κανουμε μια νέα αρχή ας βγούμε να μιλήσουμε το βράδυ>>

<<Εχω κανονίσει με την παρέα μου. Αλλά αμα θες περνά μία βόλτα να τα πούμε. Το μαγαζί είναι ενα καινουριο που άνοιξε στο κεντρο "Queen">> του είπα και το έκλεισα

Εβαλα τα ρούχα που είχα ετοιμάσει και πήγα απο το σπίτι της Μέλισσας.
<<Μελίσσα ο Ίαν μετακόμισε στο Λονδίνο και θα ξεκινησει στο σχολείο μας>>

<<Τι; Μπέλα πως είσαι;>>
<< Υπήρξα και καλυτερα αλλά να σου πω την αλήθεια χαίρομαι που ήρθε, θέλει να κάνουνε μια νέα αρχή>>

<<Μπέλα πες μου οτι δεν τον θες πίσω>>
<<Βασικά πρωτα θα κάνουμε μια κουβεντουλα και θα το σκεφτώ. Αφού ο Harry δεν είναι για σχέσεις εσύ μου το ειπες και σιγά μην θέλει εμένα για κοπελα του>>

Την συζήτηση διέκοψε το κουδούνι της πόρτας
<<Πάμε γιατί μας περιμένουν τα παιδιά>> είπε με ενα χαζό γελάκι
<< Ναι τα παιδιά σε νοιαζουν εσένα>> της είπα και αυτή με σκούντησε

•••

Φτάσαμε και πήγαμε να καθησουμε σε ενα απόμακρο τραπέζι. Δεν είχα πάρει τα ματια μου απο την πόρτα όση ωρα είμαστε εδώ

<<Σταματά να κοιτάς την πορτα>> είπε η Μελίσσα
<<Δεν μπορω θέλω να δω ποτε θα ερθει ο Ίαν. Μου είπε πως θέλει να μιλήσουμε>>

<< Να δω τι θα κανει ο Harry>> είπε σιγά με ενα γελακι και φυσικά εκανα πως δεν το άκουσα