Chapter 5: Sorry na

36 1 0
                                    

Pumasok ako sa loob ng classroom na tahimik at malungkot. Kahit yung mga barkada ko  masaya, hindi nila napansin na ako ay malungkot. Hindi nila napansin ito dahil, Nagkukunwari nalang akong masaya at nakikisama sa kantahan nila. Kahit kay Gaby. Hindi rin ako nagtanim ng galit sakanya dahil ako din naman ang mali. Mali kasi manghusga ng tao. Lalong lalo ni sa Erich. Nasaktan kosya. Hindi konga alam kung, magkakachance pako kay Marie eh. Haysss. Ang hirap naman. Bakit ba gento?
"Uy Gaby, laro ulit tayo mamaya ahh!" Ang sabi ko kay Gaby

" Osige." Ang sabi saakin ni Gaby.

Pagkauwi ko, deretso ako nagcellphone at chinat yung mga aking nasaktan.

"Erich. Sorry talaga. Please patawadin moko."

"Okay lang. Pinapatawad nakita." Ang sabi saakin ni Erich.

"Sure kaba? Hindi ko kasi mapatawad sarili ko ehh." Sabi ko kay Erich

"Okay ngalang. Hehe. Sorry din pala kasi nagawa kopaatang hindi nakayo parter ni Marie. Sorry." Ang sabi saakin ni Erich.

"Oh, bat ka nagsosorry? Wag ka magsorry saakin. Kasi ako naman yung may mali eh. Dapat hindi ako nang husga ng tao. Wag ka magsorry. Okay lang naman." Ang sabi ko.

Pagkatapos naming magusap, kinausap konaman si Jane.

"Jane, sorry talaga. Please. Patawadin moko."

"Okay lang. Basta wag na wag mona uulitin okay? Hindi naman kami nagalit eh. Nainis lang kami sa sinabi mo."

"Sorry ulit. Promise ko dina mauulit."  

Pagkatapos naming magusap ni Jane,  meron parin akong nararamdaman na sakit sa loob. Hindi ako makapaniwala na nanghusga ako ng tao. Alam ko kasing sobrang sakit nun para sakanya. Lalong lalo na maygusto pasya sakin.
Nagsorry din ako kala Abby at Marie.
Si Marie, inaccept naman nya. Kaso alam ko may itinatago parin syang tampo or inis saakin. Ngayon. Maglalaro nakami ni Gaby. Syempre naghihiyawan parin kami pagnaglalaro kami. Haha. Pagkatapos naming maglaro, umakyat naako, nagpray, at natulog. Kinabukasan, Napapansin ko si Abby ay medyo ay lumalayo saakin.
Mayroon kasi kaming Group activity non. Napapansin ko parang hindi nyako pinapansin. Hindi ko alam kung bakit. Pero, baka siguro sa nangyari kahapon. Hinayaan konalang sya hanggang mawala ang tampo nya sakin.

"Erich, nagtatampo parin ata si Abby saakin."

"Hindi naman daw sya nagtatampo. Diba sabi nya no feelings? Ode hindi yan!" Ang sabi saakin ni erich.

"Baka siguro busy lang talaga sya." Ang sabi ko sa isip ko.

Hayss... May chance kopakaya makasayaw si Marie? Baka walana eh.

Is it too late?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon