Meraba arkadaşlar, ilk denemem o yüzden mağdur görün eğer bir yanlışlığım olursa. Lise sondayım oldukça meşgülüm ama içimden bir ses yazmalısın dedi, yorumlarınız benim için çok değerli olacak o yüzden yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. :)
İnsan için en önemlisi alıştıklarıdır. Annenin yemeklerine alışmışsındır başkasının pişirdiği yemek hoşuna gitmez; yağı, tuzu, salçası farklıdır çünkü. Mesela bazılarının peluş oyuncakları vardır onlar için çok değerlidir onlarsız uyuyamazlar daha milyonlarca örnek verebiliriz, peki benim en alıştığım şey neydi? Benim en alıştığım şey zamanımın çoğunu onlarla harcadığım, her şeyimi paylaşabildiğim yanlarında saçma sapan hareketler yapabildiğim kısacası yanlarında kendim olabildiğim kız kardeşim gibi sevdiğim Zeynep ve Burak. Eğer onlar yanımda yoksa yediğim yemekten, izlediğim diziden, dinlediğim dersten zevk alamayacakmışım gibi hissediyorum. Küçük bir yerde yaşıyoruz ama ilkokuldan beri biz bu küçük yeri kendimiz için çok büyük bir dünya haline getirmiştik. Şimdi ise hayalini kurduğumuz ama gerçekleştiremediğimiz her şeyi gerçekleştirmeye gidiyoruz.Hayalimiz köklü bir üniversiteyi kazanmaktı. BERABER. Tek başıma gitmeye cesaretim olur muydu bilmiyorum ama her şeyi geride bırakmak elbette kolay olmazdı, Şimdi biz birbirimiz için hem aile hem dost hem yoldaş hem de okul arkadaşı olacaktık.Aralarındaki en başarısız kişi olarak bu sene benim için büyük bir sorumluluktu. Ama başardık biz gerçekten başardık. Yolculuk ise hayallerin ilk adımı: Tren Yolculuğu. (Hogwarts'a gidiyormuşuz gibi git makinist bey amca) Gidiyoruzzzz....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAL
Teen FictionHayatım boyunca hep adımın hakkını vererek hayallerle büyüdüm. Şimdi zaman beni o hayalleri yaşayacağım ana getirdi, kötü bir hayatım olduğu söylenemez ama insan elindekiler ile yetinemez derler ya bendeki de tam olarak bu sanırım. Peki ya daha iyis...
