Hepimiz farklıyız birbirimizden. Hepimizin farklı düşünceleri,davranışları var. Fakat kızı,erkeği,genci,yaşlısı hepimizin birleştiği tek bi nokta var. Hepimiz sevdik. Neden mi sevdik ? Çünkü bok vardı.
Sevdik. Aslında demek istediğim aşık olduk. Ona bakınca farklı şeyler hissettik, sürekli yanında olmak sürekli dokunmak istedik. Adını duyunca şapşal şapşal gülümsedik,onunla ağladık onunla güldük. Hepimiz yaşadık bunları. Ama sonu ne oldu ? Hepsi bitti. İyi ya da kötü hepsi bitti. Kimilerini orospu arkadaşlar ayırdı,kimilerini ölüm. Kimileri baştan kavuşamadı. Ama sonuçta hepsi yaşandı.
Memnun musunuz yaşadıklarınızdan ? Hiç pişman oldunuz mu yani ? Ben oldum. Eskide kalacak,eninde sonunda geçecek bir şey yüzünden gözyaşı döktüğüm için ağlaya ağlaya krizlere girdiğim için pişman oldum. Hiç değmeyecek biri için çevremdeki herkesi karşıma aldığım için çok pişman oldum. Sevdiğim için pişman oldum.
Niye söylüyorum bunları ? Ben ettim siz etmeyin diye söylüyorum. Tabi bir boka yaramayacak onu da biliyorum. Ama olsun söylüyorum işte. Sevin, ama bağlanmayın. Kendinizi kaptırmayın. Bir yerden sonra onunla konuşmayı alışkanlık haline getirmeyin. O gidince çük gibi ortada kalıyorsunuz çünkü,biliyorsunuz.
Aslında var ya, sevmeyelim en iyisi. Sevince boku çıkıyor.
