Campus Clash

Clash 12

Shaianna's POV

Pagkatapos kong uminom ng kape ko, dumating na ang inorder kong Frappe. Take-out naman 'to.

Tumayo na ako at lumabas na ng coffee shop na 'yun. Pupunta na ako sa mall.

As usual, traffic na naman. Wala nang bago. Tch. Malayo-layo pa naman ang mall dito. Hayst.

I took my phone and check my Twitter. Wala nang bago sa mgastweets na nakikita ko. Jusko. Magtwitweet muna pala ako.

"Stuck in the Traffic. Tsk. -.-" 

Pagkatapos noon, umibo na din ang mga sasakyan, oh d4mn. Buti naman. Akala ko aabutin pa ako ng isang oras dito na di umiibo ang mga sasakyan. Tsk.

Mas malala pa ang traffic na 'to kesa sa dun sa kanina.

After almost 2 hours, nakarating na din ako sa mall. Nang maipark ko ang car ko, pumasok na ko sa loob. Pupunta muna ako sa Forever21 para magtingin ng mga bagong release nila na damit.

Nang mabayaran ko na ang binili ko, pumunta naman ako sa PowerMac para bumili ng new case and earphones.

Oh, gosh. Andami kong dala dahil nung mga damit na pinamili ko sa Forever21.

I decided na lumabas na ng mall para pumunta sa isang five-star restaurant. Pagkadating ko sa kotse ko, I put my things sa compartment and headed na to the driver's seat.

May napakalapit lang naman dito na five-star restaurant kaya di na ako aabutin ng traffic. I sipped from my Frappe na inorder ko from the coffee shop kanina.

Pagkadating, nag-order na ako, agad. I'm too hungry na.

Minutes after, dumating na rin 'yung inorder ko. Habang kumakain ako, hindi ko talaga maiwasang maisip ang sitwasyon namin ni Ryan ngayon.

Para kaming nag-iiwasan na hindi. Para kaming naglalaro ng taguan na walang taya, para maghanap. Hindi pa ako handa, at sa tingin ko'y siya rin.

Kakausapin ko naman siya e, sa oras na maging handa na ako. Ipaglalaban ko ang pagmamahal ko para sa kanya. He's worth fighting for naman e.

Pagkatapos ko kumain, tumayo na ako. Iniwan ko nalang din ang bayad ko sa table. Babalik rin ako sa mall.

Naglibot libot muna ako sa mall for a while. Maliit lang ang mall na ito kumpara sa mall sa ibang bansa. Pero syempre, di ko naman ipagpapalit ang Pilipinas, no.

Ito ang bayan ko, dito ako ipinanganak, at nandito ang lahi ko.

Charot! Syempre proud Filipino lang naman kasi talaga ako. Kahit nga sa puti kong ito na aakalain ng iba ay may ibang lahi ako, sinasabi at taas noo kong ipinagmamalaki sa kanila na Filipino ako, sa isip, sa puso, sa salita at sa gawa.

Nakakalungkot nga lamang, kakaunti na sa mga Pilipino ang ganito ngayon. Hays.

Kahit naman puro imported ang gamit ko, marunong pa rin naman ako tumangkilik ng mga sariling atin. Mas gusto ko nga sila, makikita kasi ang pagiging creative ng mga Pilipino.

Nang mapagod na ako sa paglilibot, naglakad na ako papalabas ng mall. Pagkarating ko sa Parking Lot, inilagay ko agad ang gamit ko sa compartment and rode on my car.

Pupunta ako ngayon kina Joax. I'm pretty sure nandun sina Xander, Bryan and Ian. Siguro sumunod talaga siya.

I turned on the radio dahil masyadong mahina. At kung minamalas ka nga naman, tamang-tama sa akin 'yun.

Kung may taong dapat na mahalin
Ay walang iba kung 'di ikaw
Walang ibang makakapigil pa sa akin

Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sa'yong pagmamahal
Ang buhay ko'y muling nag-iba
Napuno ng saya (Napuno ng saya)