2?

289 19 3
                                    

//Elf uur, elfjes

misschien?, misschien?

éénn milliseconde een knipperende lantaren, één milliseconde licht//


De avond valt en ik hoor de kerklok van het dichstbijzijnde dorpje slaan, ik tel mee. Ik tel elf. Het is elf uur. Zouden de elfjes nu komen? Om deze wereld een beetje op te fleuren wat in principe heel dringend nodig is? Als ze dat doen, vraag ik hun om mij ook op te fleuren. Ik geloof in magie, als je er toch niet in gelooft zal je het nooit vinden. 

Misschien verplaatsen de piraten s'nachts wel de maan, met een groot schip die kan vliegen? Misschien laten de feeën wel echt de bloemen en grassen groeien? Misschien laten de nimfen wel het lichtgroene mos in het bos groeien? Je weet maar nooit.

En bovenal, kijk altijd met glinsterende ogen -van verdriet of vreugde - naar de wereld rond je. Omdat de grootste avonturen en geheimen altijd in de meest onwaarschijnlijke plaatsen verborgen zijn.  - Roald Dahl (aangepast)

Met mijn eigen voeten voort sleurend kom ik op een hard, donker weggetje aan. Mijn ogen vangen voor slecht één milliseconde een flitsende lichtbron op, de lantarenpaal op een grote afstand van waar ik nu sta knipperde en valt daarna direct weer uit. Sneller dan het licht rap is.

Mijn ogen maken mij vermoeden dat er wel degelijk iemand was of misschien stiekem nog altijd is, of toch een gestalte die niets wou prijsgeven over zijn identiteit. Of misschien was er niemand. 

'Alana, je hersenen maken jezelf wat wijs' mompel ik gefrustreerd tegen mezelf. Ik ben geen prater, nooit geweest. Grotendeels omdat ik niemand heb, behalve mezelf en de hoop om ooit in Nooitgedachtenland te komen.

Mijn gedachten zijn sterker dan mezelf en trekken me naar de plaats waar zonet de lantarenpaal één milliseconde knipperde, voor één milliseconde licht op deze duistere weg.

Zelf om in Nooitgedachtenland te komen moet je donkere en duistere paden doorkruisen. In alles dat je in het leven doet ook. Alleen heb nooit geweten hoe je er zou moeten komen.


Om het licht te laten schijnen,

Moet ook de duisternis aanwezig zijn

Anders werkt het niet 

Like a piano

The black keys represent dark

The white keys represent light

Remember that the black keys make some music as well

 LOST GIRL FROM NEVERLANDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu