De trap omhoog

19

Ik werd wakker en keek op m'n telefoon, 10.00. Het huis was zoals gewoonlijk leeg omdat iedereen naar school of werk is.

Ik stond op en zag alle tassen van gisteren staan. Ik weet al wat mijn moeder gaat zeggen als ze die straks nog ziet: 'Achraf waarom ruim je nooit eens je kleren op.'

Om mijn moeder blij te maken was dat het eerste wat ik deed. Ik sprong onder de douche en kleedde me om in een donkere spijkerbroek en een zwarte Kenzo trui. Ik deed mijn haren even en ook werd het tijd om mijn baard te trimmen.

Ik liep door naar beneden en maakte een broodje nutella en at die voor de tv.

Mijn telefoon ging, ik kende het nummer niet.

'Hallo met Achraf.' Zei ik.

'Goedemorgen spreek ik met de heer El Khira?' Hoorde ik de stem zeggen.

'Ja dat ben ik.' Zei ik.

'Goed, ik ben agent Dekker die u gisteren heeft gesproken in verband met de aangifte die u heeft gedaan.' Zei de agent.

'Oh goedemorgen agent, heeft u al nieuws?'

'We hebben de heer Salim Boulam opgezocht en zei hier niks van af te weten. Wel klopte het afgeschreven bedrag van uw rekening dat bij hem is bijgeschreven. Dat wordt meteen teruggeschreven.' Zei de agent.

'Weet u dan wie het wel heeft gedaan?'

'Wel heeft hij toegegeven mevrouw Oumaima Driach te hebben mishandeld. Hiervoor volgt nog een vonnis van de rechter maar u kunt rekenen op een hoge taakstraf of celstraf, ook is er een straatverbod gelegd, hij mag dus niet meer in haar buurt komen.' Vervolgde hij.

'Weet u dan wie wel inbraak heeft gemaakt op mijn rekening?' Vroeg ik nogmaals.

'Daar gaan wij nog achteraan meneer, zodra we iets weten zult u van ons horen.'

'Fijn dat jullie er zo snel achteraan gaan, heel erg bedankt.' Zei ik.

'Zal ik mevrouw Driach nog informeren of doet u dat liever zelf?' Vroeg hij.

'Die taak zal ik op me nemen agent.' Zei ik.

'Ik zou u graag nog een tip willen geven, vraag bij uw bank een nieuw pasje aan met een nieuwe rekening, om in het vervolg zo'n actie te voorkomen.'

'Hartstikke bedankt!' Zei ik.

'Nog een fijne dag.' Zei de agent.

'Van hetzelfde.' Antwoordde ik.

Ik kan wel tatta-achtig zijn.
Ik appte Oumaima meteen, ze zei dat ze pauze had dus ik besloot haar te bellen. Ik vertelde haar over het gesprek met de agent.

'Neejoh, het goede is wel dat we geen last meer zullen hebben van Salim.' Zei ze.

'We komen er snel genoeg achter wie dat wel heeft gedaan en die zal boeten. Hoeveel moet ik je nog terug betalen van gisteren?' Vroeg ik.

'Niks.'

'Niks? Ben je gek?' Zei ik.

'Voor alles wat je voor me hebt gedaan, ik hoef geen bedrag terug, wat je aan mij wil schenken, investeer je in ons huis.' Zei ze.

Wat hou ik toch van haar. Wow, ja dat dacht ik echt. Achraf El Khira dacht dat echt.

'Ik moet gaan, mijn college begint. Ik spreek je later.' Zei ze.

'Succes, goed opletten he.' Zei ik om haar te plagen.

Ik pakte mijn laptop en vervolgde mijn weg naar de bibliotheek waar ik verder ging werken aan mijn scriptie.

Het leuke is dat de 20% van de winst nog steeds naar mij gaat. Dus ik werk niet, maar er komt toch geld bij. Afgelopen klussen heb ik niet hoeven afhandelen. Dat heb ik allemaal aan de boys overgelaten.

'Jou heb ik hier nog nooit gezien.' Hoorde ik een onbekende stem zeggen. Ik draaide me om en zag een meisje staan die een hand op mijn schouder legde. Ik wilde niks van haar hebben.

Ik draaide me weer om en schudde mijn schouder zodat haar hand eraf viel.

'Nou nou, de heer Achraf El Khira is wel afstandelijk.' Zei ze, ze las mijn naam vanaf het document wat ik open had staan. Nu weet ik weer waarom ik nooit naar de bibliotheek ga. Meisjes van nu zijn naar de klote.

'Wat wil je van me?' Zei ik ongeïnteresseerd.

Ik keek om en bekeek het meisje, als ik eerlijk ben was ze wel mooi maar 1. Ik wil niks van haar en 2. Ik heb Oumaima al. Ik herkende iemand in haar.

'Je aandacht.' Antwoordde ze. Waarop ik haar schever dan scheef aankeek.

'Ben jij het zusje van Mo?' Vroeg ik. Mo is een oude vriend van mij.

Ze keek met grote ogen en zei: 'Ja hoezo?'

Ik pakte mijn telefoon erbij en zocht Mo zijn nummer.

'Hierom.' Zei ik en klikte op het 'bel'-icoontje waardoor mijn telefoon al overging. Ik zette hem op luidspreker.

'Nee, nee niet doen asjeblieft.'

'Te laat hij gaat al over.' Zei ik.

'Ey Achraf.' Hoorde ik hem zeggen.

'Hee Mo hoe is het dan.' Zei ik, met een tegenent gezicht richting zijn zusje.

'Jaa goed man met jou? Lang niet gezien.' Was zijn antwoord.

'Ja prima broer, maar jou zusje is hier en ze heeft wel lef.' Zeg ik tegen hem. Terwijl zijn zusje me smekend 'nee' schud.

'Wat? Waar is ze? Wat doet ze?' Vroeg hij snel achter elkaar.

'Ja man ik zit nu in de bieb en ze sloeg ineens een arm om me heen en zei dat ze mijn aandacht wilde.' Zei ik.

'Wacht maar als ik haar te pakken krijg, ik kom er nu aan.' Zei hij.

Ik hing op.

'Als je nu weg gaat maak je het alleen maar erger voor jezelf he.' Zei ik tegen haar.

Ze liep weg en ging boos op een bankje achter de computers zitten.

Mo was binnen no time gearriveerd..

Hee lezers,

Ik heb weer een deeltje voor jullie geschreven. Ik hoop dat jullie mijn verhaal leuk vinden!
Laat in de reacties weten wat je ervan vindt, dat vind ik leuk om te lezen!

Groetjes Amal.