De trap omhoog

29

Vanuit Oumaima:

Dakka Marakchia, wat houd ik toch van dat geluid. Wacht? Dakka Marakchia? Waren ze er nu al? Ik was nog bezig met me mentaal voorbereiden totdat Achraf zou komen met zijn familie.

Inmiddels was bij mij beneden ook alles al vol, maar nu moet ik met deze gigantische maar prachtige witte jurk naar beneden zien te komen. Ik was echt bang dat ik van de trap zou vallen. Echt wat voor mij.

De visagiste was net vertrokken en zou ik straks weer in de zaal zien. Mijn jurk zat goed, ik keek nog een laatste keer in de spiegel en maakte natuurlijk nog wat selfies.

De fotoshoot met mijn zusjes had ik gelukkig al achter de rug.

Het geluid van de dakka kwam steeds dichterbij. Ik haastte me, voor zover dat kon, de trap af en ging op mijn plek zitten. De familie kwam snel om me nog te groeten en toen kon het feest beginnen.

Achraf kwam als eerst binnen, ik wist al dat hij mooi was maar wow wat zag hij er mooi uit. We hadden onze kleding iedere keer gematcht.

Hij had zijn baardje getrimd en haar prachtig in model, het pak stond hem geweldig en oh, had ik al iets gezegd over zijn baard?

Hij keek me glimlachend aan en ik schoot in de lach.

Vanuit Achraf:

Wat een chaos allemaal, die dakka Marakchia toeterde in mijn oor. Ik loop maar snel door naar binnen, allemaal mensen in jurken en mannen in pakken.

Lina kwam op me afrennen en ik knuffelde haar, ik nam haar mee richting het bankje waar Oumaima zat.

Heb ik al gezegd hoe oogverblindend ze eruit zag? Die jurk stond haar prachtig, make-up zat geweldig, en haar haar was nog mooier.

Ik keek haar aan en glimlachte naar haar. Ik liep door en ging zitten, fotoshoot nummer 1 kan beginnen. Ik voelde met net een fotomodel.

'Wat zie je er prachtig uit.' Zei ik terwijl ik probeerde over de muziek heen te komen

Iedereen begon in de woonkamer te dansen en toen de fotoshoot voorbij was gingen we allebei samen met mijn zusje en haar zusjes in de limousine. Ze hadden alle drie dezelfde jurk aan, how cute.

We kwamen aan in een prachtig park waar we fotoshoot 2 gingen houden, het leek niet op te houden met alle foto's. De perfecte plaats om foto's te maken, een mooi grasveld, bankjes, standbeelden, ijskraam. IJskraam was het best.

We vervolgden onze weg naar de zaal waar de dj al een plaatje speelde en er zaten al een paar mensen aan de tafels. De muziek werd zachter gezet en iedereen begon:

'SLAAAAATOEEE SLAAAAAAM.'

Geweldig hoe al die vrouwen daar staan om alleen naar ons te kijken.

Ik keek goed om me heen en zag uiteraard mijn familieleden ook staan en klappen. Maar wacht wat? Waarom staat Kenza daar? Ik heb alleen Youssef gevraagd huh.

Ik tikte Oumaima aan en wees een beetje richting Kenza, ze trok haar wenkbrauw op maar liet het weer gaan.

Dit is onze dag, een dag waarvan we moeten genieten.

De dj speelde wat muziek af en we kwamen heen en weer want een standaard Marokkaanse bruiloft kan niet verlopen zonder duizend jurken geshowt te hebben.

Toen we gingen eten ben ik als een echte gastheer naar mijn vrienden en familie, foto's gemaakt et cetera.

Verder heb ik natuurlijk genoten van die lekkere visbastilla maar een ding zat me dwars, waarom zit Kenza hier?

Ik weet dat ik hoor te genieten op mijn eigen bruiloft maar ze heeft me gewoon zo ver gekregen dat ik me niet geweldig voelde, terwijl dat wel zou moeten.

Ik liep naar Youssef toe.

'Hee broer.' Hij gaf me een knuffel.

'Waarom is Kenza hier eigenlijk als ik vragen mag?' Ik gooide het er maar gewoon uit.

'Kenza? Ze hoort thuis te zijn. Je ziet spoken grapjas.' Zei hij.

'Ze zit in de vrouwen zaal, kom kijken.' Zei ik.

Hij keek moeilijk, tis voorschut om voor de deur te staan en naar binnen te kijken, net alsof hij chickies zoekt.

Ik trok hem mee en wees naar zijn zusje. Uit boosheid liep hij een paar meter naar binnen maar ik hield hem tegen.

'Laat nou maar zitten je gaat alleen maar fdiha zetten daar.' Zei ik.

Hij liep terug.

'Ga ga genieten van die bastilla van je.' Zei ik en gaf hem een klapje op zijn schouder.