BENİ SEN İNANDIR

2.Bölüm--Yeşil Gözler

Multimedia;Uraz Uysal

"Buse hadi kalk kahvaltı yapıcaz"

Her sabahki bu repliği unutmak ne mümkün.Annem kesin yine bana hazırlatıcağı kahvaltı için kahvaltıyı hazırlamış gibi beni çağırıyordu.Mübarek insan benden önce kalkmışsın bi zahmet hazırla kahvaltıyı.Sanki sofrada kuş sütü istiyorum.Tost olsa yeter :Dd Yada olmasın bıktım artık.Gusam geliyo tost görünce.

Üstümdeki pembe çiçekli pikeyi kenara atıp yatakta doğruldum.Kalktığım gibi direk banyonun yolunu tuttum.Saçlarım önüme gelmesin diye arkamdan hafifçe tutturdum ve suyu hafif ılık suya ayarladım.Şu kış gününde popomun donmasını istemeyiz dimi.

Yüzümü kurulayıp mutfağa geçtiğimde anneme söylediğim lafları hemen geri aldım.Allah için masa güzeldi yani.Salamları ve kaşar peynirleri doğrayıp masaya koymuştu.Salatalıkların üstüne tuz atmasaydı onları da sayabilirdim.Ama saymadım çünkü salatada tuzu pek  sevmem.

"Eee ne hazırlıyosun?"

"Krep yapıyorum."

Uuu tost yok bu sefer.:Dd

Masaya oturdum ve annem krepleri yapana kadar ağzıma yuvarlak yuvarlak kesilmiş salamlardan atmaya başladım.

"Buse krep yapıyorum.İştahını kapama.Yaptığım kreplerin hepsi bitecek."

"Tamam be yedik sanki."

"Bide dalga geçiyo ya.Yiyosun tabi.Kalk babanı uyandır hadi."

"Tamam" deyip babamı uyandırmaya gittim.Ama o saniyeden itibaren babamın kolay kolay uyanmayacağını biliyordum.Mamalak kardeşimde babamın yanına uzanmış birlikte uyuyorlardı.Uyuyorlardı dediysem uyuma numarası yapıyorlardı.Sadece gözleri kapalıydı.

"Ohoo siz hala uyuyonuz mu?Kalkcakmışsınız.Annem öyle dedi.Hadi kalkın artık."

"Tamam geliyoruz birazdan."dedi kardeşim.Yer miyim ben?Nooooğğ.Bende uyanmayacaklarını bildiğim için sırf anneme sinir olsun diye bende babamların yanına yattım.Sonra annemin odaya gelip üçümüzü çekerek yataktan atmaya çalışma seansları başladı.

Yarım saat sonra kahvaltı bittiğinde bende odama gidip okul formamı giydim.Bir okul forması ne kadar çirkin olabilir diye düşünmüşler ve bizim okulun formasını yapmışlar.Hedeflerini de tutturmuşlar.

Bir anda birisi odamın kilitli kapısı zorlandı.Korkmadım değil.Kilitli olsa bile tırstım biraz.Sonuçta birine iç çamaşırlarımla yakalanmak istemem.

Vücut ağırlığımı bir tarafa verip gözlerimi devirdim.Kim olduğu belliydi.Ya aptal kadeşim yada annemdi.

"Kim o kilitli kapıyı her şeye rağmen yılmadan zorlayan şahsiyet."

"Benim lan.Aç kapıyı az bişe sorcam."

Tabiki de Efeydi.

"Burdan soramıyon mu?Sor işte."

"Olmaz çok özel."

"Salak ya.Görende devlet sırlarını paylaşcak sanır."

"Sus da aç kapıyı."

Uzun kollu kırmızı okul tişörtümü siyah pantolonumun içine soktum.Anahtarı çevirdim ve kapıyı gözlerimi devirerek açtım.

"Söyle."

"Şarj cihazımı sen mi aldın lan."

Cidden mi?Bu muydu yani?

"Bu muydu çok önemli söyleyeceğin devlet meselesi konu."