TGR#37

800 36 13
                                    

Jiyeon's POV

"Why are you here?! Oppa!!!!!" tumakbo ako palapit sakanya at saka ako yumakap. "Oppa! Hindi mo ko sinabihan! Sana nasundo kita!"

"Surprise nga kasi, Jiyeon. Edi kung sinabihan kita hindi na surprise, diba? Ikaw talaga," ginulo-gulo niya yung buhok ko after naming magyakapan. 

"Sabi ko nga. Ikaw lang ang umuwi? Sila Mama at Papa?" 

"Susunod sila. Si Ate Jinya naman ayaw sumama aalagaan pa daw niya yung anak nila ni Jiro hyung." 

Biglang nawala yung ngiti sa labi ko. Ayaw pa din niyang umuwi dito. Siguro, hindi pa niya nakakalimutan ang lahat. Sabagay, hindi naman ganun kadali na kalimutan yung pangyayari na 'yon. Yung minsang pinakahihintay mong araw na akala mo magiging pinaka-masaya ay naging pinaka-malungkot na araw sa buhay mo.

Her supposed to be husband becomes missing in their supposed to be wedding day. 

"Hayaan mo muna si ate, Jiyeon. She will be okay," Hyojoon oppa tapped my head like a child. Still, tingin pa din niya sakin ay isang bata. The truth is, we are twins.

"Oppa, hindi ka ba gutom? Gagawan kita ng ramen." Sabi ko para mawala yung awkward atmosphere sa paligid. "Namiss mo ramen ko, diba?"

"Oo naman. Pinaka the best na ramen kaya yung sayo." 

I laughed at nagpaalam ako sakanya. Umakyat muna ako sa kwarto ko at tinawagan ko si Myungsoo, luckily sinagot naman niya agad.

"Napatawag ka? Namiss mo ko agad?" he laughed after.

"Myung, I want to meet your brother." Seryoso kong sabi. Tumigil naman siya sa pagtawa.

"Jiyeon? Is there a problem?" 

"Hmm, wala. Gusto ko lang siya makausap. Pwede ba?"

"Pwede naman. I'll talk to him."

"Okay. Thanks, Myung. My twin is here. Mamaya na lang. Bye," then I ended the call. 

Tinulungan ako ni Hyojoon oppa sa pagluto ng ramen kahit na ang dali lang naman nitong lutuin. Nagkwentuhan rin kami while cooking at habang kumakain siya. May mga pasalubong siya sakin kaya tuwang-tuwa na naman ako. Umalis ulit sila Qri unnie, may pupuntahan daw sila. Buti na lang andito si Hyojoon oppa at di ako naging alone. Pag nag-iisa kasi ako, doon ko naaalala si LJoe lalo na may kung sino pang nagsend nung picture na 'yon. 

Sino kaya 'yon? Kitang kinakalimutan ko na yung tao. I'm happy with Myungsoo already.

"Kamusta kayo?"

Napatigil ako sa paghalo ng ramen ko at tumingin kay Hyojoon oppa. 

"You and him."

I tilted my head. "What are you saying, oppa?" hindi naman niya alam na nagkaboyfriend ako, diba? At may boyfriend ako ngayon.

"I heard you are dating this pretty boy named Kim Myungsoo."

Ngumiti lang ako. Matagal naman na 'yang balita e, since nung nasa We got married pa kaming dalawa so hindi na 'yan bago.

"Oppa, that's just a rumor. Haha."

Tinaasan niya ko ng kilay. "What? Hindi naman talaga. Kung kami, edi sinabi ko na sayo 'no. Hahaha."

"Good. You know you can't date that boy because he is a Kim."

"Yeah, of course."

Hinatid ko lang sa may labas ng gate si Hyojoon oppa at nang makaalis na siya pumasok na ko agad sa loob at nilock yung front door. Mabilis akong pumunta sa kwarto ko at napadausdos ako sa may likod ng pintuan ko. Napakabilis ng tibok ng puso ko.

They Got Real (MyungYeon Fanfiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon