They Got Real (MyungYeon Fanfiction)

TGR#72

JIYEON's POV

I let Minseok dragged me to the VIP room in this restaurant. I cannot make a scene sa may mall kanina dahil ang daming tao at hindi ko alam kung ano ang irereact ko.

"Akala mo hindi ko gagawin no?" He is in front of me nakahawak siya sa may tuhod niya at nakangisi habang nakatingin sakin.

I glared at him. I closed my fist habang nakatingin ako sakanya ngayon. We are alone now. I can tell him whatever I want! Pero bakit walang lumalabas sa bibig ko na salita?

Napakurap ako nang magring ang phone ko na nasa bulsa ng coat ko. Kanina pa ko tinatawagan ni Myungsoo, ni Manager Sehun, nila Hyomin unnie, Eunjung unnie, Qri unnie, Soyeon unnie, Boram unnie, ni Mama, at ni Hyojoon oppa.

Just thinking of what they will say about it makes my head spinning. Anong kalokohan ba 'tong napasok ko?!

It's all Minseok's fault. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinampal ko siya but the asshole is still smiling kahit na namumula ang pisngi niya sa pagkakasampal ko.

"What the hell is that?! Are you crazy?! Bakit mo sinabi na girlfriend mo ko?! Pinlano mo ba yung presscon na 'yon?! How did you know na pupunta ako sa mall?! You crazy asshole! What the hell is wrong with you?!"

Ano sasabihin ni Myungsoo pag nalaman niya 'to? Does he know this?

"It's your fault. Dapat kasi hindi mo ko iniiwasan."

I shot him a death glare. "Hindi mo man lang ba naisip si Myungsoo? He is your bestfriend for petes sake, Minseok! I'm your best friend's girlfriend! Paano mo yun nagawa?! He will hate you for sure! Paano na yung friendship niyo?! Wala lang ba 'yon sayo?"

"Wala akong pakialam kahit anong sabihin mo. I like you, Jiyeon. That's all."

That's all?! Wala lang sakanya lahat?! Biglang may tumulong luha galing sa mata ko.

"If this is nothing to you then for Myungsoo this is a big thing! He treats you like his own brother! He trusts you so much kahit na sinabi ko na sakanya na iba na yung pinapakita mo sakin, mas naniwala pa rin siya na wala lang 'yon! Tapos sasabihin mo you don't care? You are the worst!"

Iniwan ko siya sa loob at nagulat ako nang makita ko si Myungsoo sa labas at nakasandal sa hood ng kotse niya. He is wearing a cap at hindi ko mabasa kung ano ang naiisip niya. Hindi naman siya galit sakin, diba? Hindi naman niya pinaniwalaan yung mga sinabi ni Minseok sa presscon kanina, diba?

Lumapit ako sakanya at hahawakan ko sana siya sa kamay nang tinabig niya yung kamay ko. My eyes widened in surprise because of it. Am I mistaken? So, totoong galit siya sakin? Bakit? Ginusto ko ba 'to?

"Get in," puno ng kaseryosohan niyang sabi.

Kahit na nagtataka ako bakit ganito siya ngayon, sumunod pa rin ako at sumakay ako ng kotse niya. Inistart naman niya kaagad 'to at nagdrive. I look at him, I want to ask if he is mad at me, I want to ask how did he know that I was there, I want to know all the answers in the questions on my mind right now pero ayaw bumuka ng bibig ko. Seeing Myungsoo acting so cold like this is very unusual, sanay akong masayahin at makulit siya pag magkasama kami.

Hanggang sa nakarating kami sa condo unit niya, hindi pa rin nagsasalita si Myungsoo. Habang ako nakaupo dito sa may sofa, siya naman nagpunta sa may balcony. Nakatalikod siya sakin kaya hindi ko alam kung anong klaseng reaksyon ang makikita sa mukha niya ngayon but I bet tulad lang din 'to kanina. Emotionless.

Clock is ticking. Hanggang gabi ba ganito kami? Hindi niya ko kakausapin after niya kong dalhin dito? Oo, nag-aaway din kami madalas pero 'tong ngayon iba e. Alam kong di tulad 'to ng mga simpleng away namin.