İmkansız Değil

~2~

Her şey kötü gidiyordu hayatımda. Etrafımda ki herkesten soğumuş Semih'ten bile uzaklaşmıştım. Yıllardır her zaman yanımda olan arkadaşım, sırdaşım bana aşık olmuş ve bunu benden yıllarca saklamış. Ben sevdiğim, aşık olduğum adam için omzunda ağlarken onun neden ağladığını şimdi anladım. Hayatım boyunca hep yanımda oldu. En kötü zamanlarimda yanımda oldu. Nasıl bana belli etmeden sevebildi beni? Kendimi yıllarca bunu anlamadığım için salak gibi hissediyorum. Ben daha çektiğim aşk acısını atlatamamışken bide bunu öğrenmek beni psikolojik olarak çökertti.

Yanımda kalan tek dostum artık Selin'di. Oda olmasa ne yapardım gerçekten bilmiyorum. Semih neden ondan uzaklaştığımı bilmiyordu çünkü odamda bi günlük buldum ve her sayfası her satırı Semih'in bana olan aşkını anlatıyordu aylarca, yıllarca böyle bi günlük tutmuş. Ben ise bunlardan bi haber yaşamışım.

Semih çok karakterli ve gerçekten çok iyi bi insan bu zamana kadar ona neden bi şey hissetmedim sorusunun cevabı yok. Yaşadıkları ve hayatı o kadar karışık ki ben onun yerinde olsam çoktan kafayı yemiştim doğrusu. Annesini onu doguruken vefat etmiş babası ve abisi ile annesini hiç göremeden hayatına devam etmişti. Semih zaten hayata 1-0 geride başlamış birisi.

Semih'in gözleri öyle herkes gibi yeşil, mavi felan değil siyah simsiyah ve çekikti. Saçları kıvırcık kirpikleri kaşlarına değecek kadar uzundu. Dudakları oldukça kalın ve dolgundu. Giyinişine önem veren ve bakımlıydı fakat sevmediğim tek yanı köpeğinin olması... Ah şu köpek korkum kim bilir başıma daha neler açacak.

Okula giderken pastaneden gelen sıcak ve leziz pogaca kokusu beni içeri çekti ve girdiğimde hayatımın şokunu yaşamıştım. Semih içeride bir kızla el ele oturuyordu. Hızla çıktım ve koşar adımlarla okula doğru yürüdüm. Artık yorulmuştum yaşadığım şeyler ağır gelmeye başlamıştı derken eski sevgilim Burak ve eski çok yakın arkadaşım Zeynep bi köşede oturmuş aşkla el ele göz göze oturuyordu. Anlaşılan bu sabah bu psikoloji beni okul yollarından uzaklaştıracaktı Selin'i arayıp okula gelmeyeceğimi söyledim yine her zamanki yerim sahildeki banka gittim ve hıçkıra hıçkıra ağladım. Omuzumda bi el hissettim yavaşça göz yaşlarımı silip arkamı döndüğümde karşımdaki kişi