BİR AKDENİZ HİKAYESİ

• GİRİŞ •

BERZAN ÖMER CELLATOĞLU'NUN AĞZINDAN ;

Bir adam hem acılarına, hemde en güzel anılarına gidiyordu.. .

Akdeniz : Baba sence annem çizdiğim bu resmi beğenir mi?

Berzan : Güzel gözlüm herşeyi beğenir, Akdeniz'im.

Akdeniz : Baba bak yağmur yağıyo

Berzan : Biliyo musun Akdeniz annen yağmuru hiç sevmezdi, güzel gözlüm hep saçlarım kabarıyor diye şikayet ederdi.

Minik Akdeniz yağmur damlalarını seyretmeye o kadar dalmıştı ki duymadı babasını .

Adam düşündü, güzel gözlüsünün güzel gözlerini düşündü

Berzan : Ah güzel gözlüm, ahhh ..

Acı içinde gülümsedi.Neydi ki hayat, sevdiklerini severek yaşamadıktan sonra ya da acı değilmi mezar taşını sevmek

Hissetti adam, iliklerine kadar pişmanlığı hissetti. Mezar taşıda olsa güzel gözlüsünün ilk günkü gibi atıyordu kalbi.

Ve geldi Berzan cennetine, güzel gözlüsüne geldi.

YAZARLARIN AĞZINDAN;

Minik Akdeniz yağmuru seyrederken uyuya kalmıştı.Berzan kızına baktı, uyduğunu fark edince yavaşça elindeki resmi aldı ve ağır adımlarla arabadan çıktı.

Nasıl bir insan bu kadar acıyla yaşıyabilirdi ki , alt tarafı bir mezar ne kadar güzel görünebilirdi ki birine ya da bir mezar taşı ne kadar sevdirebilirdi ki kendini.

Berzan baktı güzel gözlüsüne,
Berzan baktı sevdiğine,
Berzan baktı hasretine ...

Yavaş hareketlerle çıkardı sigarasını derin bir nefes çekti, çöktü mezarın yanına.Yine aynı şeyler geldi Berzan'nın aklına, güzel gözlüsü ne kadar şikayet etsede sigara içmesinden hayrandı içişine hatta her zerresine hayrandı.Berzan sadece mezar taşına baktı belki 1 saat belki 1 dakika düşüncelerine , anılarına daldı.

Belkide bu hikayedeki tek masum açtı gözlerini.Akdeniz etrafına bakındı arabada yanlızdı.Pencereden dışarı baktı, biraz ileride mezar başında oturan babasını gördü kapıyı açtı ve küçük adımlarla, büyük heyecanlarla babasının yanına yürüdü ilk defa annesinin mezarına geliyordu, hiçbirşey bilmesede sessizce babasının yanına oturdu.

Berzan dalmıştı, kaybolmuştu anılarında kızının yanına geldiğini bile kızı seslenene kadar fark edemedi.

AKDENİZ'İN AĞZINDAN;

Akdeniz : Babacım iyi misin? Neden aglıyosun?

İşte şimdi açtı gözlerini Berzan gerçek dünyaya, Akdeniz sorana kadar ağladığının bile fark etmemişti zaten kızının geldiğini de fark edememişti usulca göz yaşlarını sildi.

Berzan : Annene Merhaba demek ister misin Akdeniz'im.

Akdeniz yavaşça yerden kalktı annesinin mezar taşını okşadı.

Akdeniz : Merhaba anne, babam seni bana hiç anlatmıyo okuldaki arkadaşlarıma babam işteyken gizlice Seher teyzeyle aldığımız senin resmini gösteriyorum, biliyo musun seher teyze dedi ki gözlerin aynı anneninkiler gibi.

Berzan derin bir nefes aldı ve kızını kucağına otutturdu.

Akdeniz : Baba neden bana annemi anlatmıyosun? Neden annemle isimlerimiz aynı okuldaki hiçbir arkadaşımın ismi annesiyle aynı değil ?

Berzan : Bizim annenle bir hikâyemiz olmadı güzel kızım. Ben onu çok geç sevdim , o bana çok erken geldi.

------------------- 17 Yıl önce -------------------

Her insanın hayatı bir dönüm noktasından oluşur. Kimi piyangoyu kazanır, kimi aşkta kazanır. . .Akdeniz'in dönüm noktasıysa üniversiteyi kazanmak oldu yada o sadece öyle sanıyordu  ...
(Devam edicek)