Together (Kaisoo Fanfiction)

two

Dedicated to SamCee20 Hi bee ;)

Lu Han

Nung umalis na kami ni Jongin sa harap ni Sehun at yung kasama niyang lalaki, hindi ko maiwasang isipin ang sinabi nung lalaking yon kanina.

"I'm Do Kyungsoo. Sehun's boyfriend."

Parang sinaksak ang puso ko kanina. Pero wala akong karapatan. It hurts. To know na akala ko kaibigan niya lang yon. But I'm wrong. He is Sehun's boyfriend. They're in a relationship. But what's totally wrong is that, I'm dating Sehun too. Secretly dating him.

Kaya mukha akong sabit sa relasyon nila. Hindi ko naman alam eh. Hindi naman sinabi sakin ni Sehun that he has that Kyungsoo now. Siguro nahihiya lang siyang aminin or he's playing my feelings for him. I don't know. But I know one thing for sure. That I love Oh Sehun. Mahal ko siya. Although he is in a relationship with that doe-eyed boy. And he loves me too. We love each other so much that makes me think and at the same time confident,

that between me and Kyungsoo, ako ang mas lamang para kay Sehun.

Kim Jongin

Nakakaintriga to si Luhan hyung. Kanina ang saya-saya habang kausap niya yung mga kaibigan niya pero pagkatapos niyang kausapin yung Sehun na yon, bigla siyang nawalan ng gana. Bakit kaya?

"Hyung? Is there something wrong? Are you already tired?" I asked. Kasi baka napagod na siya kakakamusta sa mga tao dito. Baka gusto na niya magpahinga. I can send him into his room and I will entertain his friends instead.

"Okay lang ako Jong. Don't worry." He smiled. A smile where he can hide his feelings. Di ko alam kung yung ngiting yon eh okay siya o napipilitan lang. "Okay sabi mo eh." Sagot ko na lang.

"Wait Jongin. Pupunta lang ako sa comfort room. I'll be right back." Paalam niya sa akin so I let him.

"Sige hyung. I'll wait for you." Umalis na siya upang magtungo sa CR. I started looking at the crowd. They are quite enjoying the night and I'm glad about it. Umupo muna ako sa malapit na upuan to wait for Luhan hyung.

Lu Han

Pumasok na ako sa CR at pumunta sa may sink. Hinugasan ko ang kamay ko then stared at my reflection in the mirror. But I was surprised ng makita ko si Sehun sa likod ko.

"S-sehun?" I stuttered saying his name. He face me with his usual blank expression kaya kinabahan ako. Lumapit siya kung nasaan ako naroon. Humarap ako sa kanya at bigla niyang hinawakan ang bewang ko na ikinagulat ko.

"S-sehun ano ba! B-baka may makakita!" He didn't budge. In fact, nilapit pa niya lalo ang katawan niya sakin. "Lu han.." He whispered to my ear. Pero kailangan kong pigilan siya. Hindi pwedeng magpauto ako sa mga ginagawa niya. Pag may nakakita, pareho kaming lagot.

He ended up embracing me. Sobrang higpit. "I missed you Luhan hyung.." Ako din namiss ko rin siya. Tumigil na ako sa pagpiglas. I missed his hugs, his voice, his presence, his everything.

"I missed you too Hun." I automatically said. Para bang nawala yung pag-aalala ko na baka may makakita samin nung marinig ko yung maamo niyang boses. This is what Sehun's effect on me.

"I'm sorry kung matagal akong hindi nagpakita sayo. I need to prioritize Kyungsoo hyung." Oh yeah I knew it. May karelasyon nga pala siya. An official one. Hindi katulad sa amin, a hidden one and worst, a forbidden one.

"Bakit hindi mo sinabi sakin na may totoo ka palang karelasyon? Are you playing with me? Do you think na maliban sa patago na nga tong relasyon natin, hindi ako masasaktan na ginawa mo pa akong kabit?" Hindi ko maiwasang mainis at magtampo. Mainis kasi bakit hindi namin magawang magmahalan ng malaya at magtampo dahil may kahati akong iba sa kanya.

"It's not intentional hyung. I have him yes. Kyungsoo may be my official partner but you are the one that I loved the most. Ikaw ang mahal ko. Hindi lang ako makakuha ng tyempo kung paano ko siya hihiwalayan. He seemed to be a sweet and sensitive one hyung. Ayokong makasakit." Look who's talking. Sehun for pete's sake, of all the things you've done marami ka nang nasaktan.

"And you think hindi mo kami masasaktan once we get to the point na mahuli na tayo and you need to choose? Tignan mo naman ang resulta ng mga pinagagagawa mo Sehun!" I said to him. Nagagalit na ako sakanya. This is not getting good. Baka lalo tong lumaki kung ipagpapatuloy pa namin ito.

"You know Sehun we need to end things up, between us. Ayaw mo makasakit diba? Even if I love you so much, our love is a sin. Kaya baka kailangan na nating tapu--" Before I could finish my words, I felt his sinful lips claimed my own.

Do Kyungsoo

Tamo tong si Sehun, antagal mag CR ha. Pumupo ba tong lalaking to? Halos kalahating oras na siya dun oh. At half an hour na din akong loner dito, nakaupo lang at nakatunganga. Nasiraan ba yun ng tiyan? Eh wala naman siyang gaanong kinain eh.

Eh kung puntahan ko kaya siya? Wala rin naman akong ginagawa kaya sunduin ko nalang siya. Nakakahiya na oh ako lang walang kausap. Hayy.. Teka asan ba ang CR dito?

Narrator

Hinalikan na lamang ni Sehun si Luhan at hindi na ito pinatapos sa pagsasalita. Wala na siyang pake kung ano man ang gustong sabihin nito. Ang mahalaga ay natikman niya muli ang matatamis na labi nito.

"Ahmmmf.." pilit na pumipiglas si Luhan dahil mali ito. Maling-mali. Pero bawat hagod ng labi ni Sehun sa labi niya, nawawalan siya ng lakas para lumaban. Hinawakan ni Sehun ang bewang niya pababa sa bandang pwetan niya at hinaplos ito.

Pero bigla silang naalimpungatan sa kanilang ginagawa ng may kumatok sa labas.

"Sehun?"

Nagulat silang pareho at humiwalay sa isa't-isa ng marinig ang boses ni Kyungsoo sa labas ng CR. Nagtungo agad si Luhan sa loob ng isang cubicle upang magtago at inayos naman ni Sehun ang sarili bago buksan ang pinto.

"Oh Se! Bakit ba ang tagal mo? Kanina pa ako naghihintay sa labas eh."

"Ah.. najebs kasi ako hyung eh kaya sorry." Sinungaling. Isip ni Luhan.

"Ah sabi ko na nga ba eh. So ano? Let's go?"

"Ahmm okay sige.." Sagot ni Sehun at bago sila lumabas ng tuluyan ni Kyungsoo ay sinulyapan niya muna ang cubicle kung saan naroon si Luhan.

Nang marinig na ni Luhan ang pagsara ng pintuan ay kusa ng lumuha ang mga mata niya. Everything between him and Sehun is wrong. It was all his fault. Kung sana nung una ay hindi siya nagpahulog sa loob ni Sehun ay siguro wala siyang dinadalang mabigat sa puso niya. He keep reminding himself that he need to stop everything about them, but deep inside there's a chance that keeps him determined. Determined that he will not stop loving Sehun and he will not let him go.